Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 33

ir. Það hafði ekki verið hreyft
við' þeim. Hann hafði seðlabúnk-
ann með sér, kyssti hina sofandi
blómarós á vangann og hvarf
svo jafn hljóðlega og hann hafði
komið.
Um tíu-leytið daginn eftir sat
llobert í forsal hótelsins og las
í blaði, þegar Muriel kom svíf-
andi niður marmaratröppurnar.
Robert stóð upp og gekk til
hennar.
— Bonjour, Madame, sagði
liann, en hvað það-er ánægjulegt
að fá að sjá vður aftur. Get ég
annars fengið að tala við yður
augnablik, inni í lestrarsalnum.
Það er enginn þar í augnablikinu.
Frú Holton leit á hann ægi-
legu augnaráði, en fylgdi hon-
um án þess að segja orð. Og án
þess að segja orð greip de Vign-
on hana í fang sér og þrýsti
kossi á hinar mjúku varir henn-
ar.
— Votta yður viðurkenningu
mína, sagði hann. Hvað mynduð
þér annars segja um það, að ég
léti taka vður fasta . . .?
— Sannanir, sagði Muriel
hiæjandi.
— Þér hafið gerst svo diarf-
ar að leggja eign yðar á hina
heiðarlega stolnu tíu þúsund
dollara mína. Enn einu sinni
votta ég yður viðurkenningu
mína! An yðar hjálpar hefði ég
ekki haft þá ánægju að hitta yð-
ur — hér — hm. Hafið þér
nokkuð á móti því að afhenda
mér peningana aftur?
— Nei, svaraði frú Holton,
því ætti ég að hafa það?
— Robert tók seðlaveskið
brosandi upp úr vasa sínum, og
með enn stærra brosi dró hann
seðlabunkann út úr því.
— Eg var inni hjá yður í
nótt. Þér voruð dásamlegar þar
sem þér sváfuð. Urðuð þér ekki
varar við það, þegar ég kyssti
yður? hvíslaði hann.
Muriel svaraði ekki. Hún að-
eins horfði á hann.
En skvndilega ljómaði andlit
hennar.
— Hvað mynduð þér segja
um að við borðuðum hádegis-
verð saman í Café de París,
sagði hún hlæjandi. Ég gefst
upp, Monsieur de Vignon. Þér
hafið bæði kvsst mig og stolið
af mér. — Þér, þér eruð ofjarl
minn, sagði hún ástúðlega og
þrýsti sér upp að honum. Hann
stóðst ekki freistinguna og kyssti
hana.
Hún tók hönd lians, og ham-
ingjusöm eins og nýgift hjón
gengu þau undir páhnana og inn
í undursamlegasta veitingasal
heimsins. Zígauna-hljómsveitin
lék ástarljóð. Robert de Vignon
stakk blóðrauðri rós í hvelfdan
barm Muriel Holtons.
EN'Din
HEIMILISRITIÐ
31