Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 41

„Ef þú ert heppinn hittir þú
hana í krá Moksies. Þar er hún
vön að halda sig. Whiskydrottn-
ingin er hún kölluð“.
Fremer bölvaði. „Hvar fær
hún peninga til þess, drengur
minn?“
Drengurinn dró augað í
pung. „Moksie er ekki smeykur
við að lána henni“. Svo hvíslaði
hann. „Hvað stendur um þig í
blaðinu! Þeir lofa fimm þúsund
dollurum fyrir þig, dauðari eða
lifandi. Hvað' segir þú um það,
Iagsmaður?“
En hinn var þegar horfinn út í
myrkrið.
Maðurinn haltraði niður á
bryggju og las blaðið’ í skímu
frá daufu götuljósi. Fimm þús-
und! Hann fitjaði upp á trýnið
eins og úlfur og haltraði aftur af
stað.
Það var liðið fram yfir mið-
nætti og næstum tómt hjá
Moksie, þegar hann læddist inn
úr dyrunum. Hann gekk beint
að barnum.
„Haltu kjafti og láttu ekki á
neinu bera“, urraði hann og
horfði hvasst í augun á Moksie.
„Ég hef byssu, sem skotið
kynni að hlaupa úr, í vasa mín-
um. Hvar er stúlka Franchinis?“
Moksie kinkaði þrjóskulega
kolli í áttina að dimmu horni,
þar sem ljóshærð stúlka sat ein
við borð.
Fremer haltraði þangað og
settist andspænis henni. Hún
var tuttugu og átta ára og frem-
ur lagleg, með drungaleg augu
og bjarta húð. En hendur henn-
ar skulfu. Hann rétti henni
blaðið þegjandi og benti.
„Já, hvað svo?“ geipsaði
hún. „Þú ert ekki sá eini, sem
ert fimm þúsunda virði. Þeir ná
þér áreiðanlega aftur. Hvað'
viltu mér?“
Hann talaði hratt, hásum
rómi: „Heyrðu nú, elskan mín.
Eg hef ekki komið undir hús-
þak í fjörutíu og átta klukku-
tíma. Et' ég fæ ekki stað til að
fela mig, er úti um mig .. .“
Hann leit löngunaraugum á
glasið hennar, og hún ýtti því
til hans. „Eg verð að ná sam-
bandi við Franchini. Reyndu
ekki að segja mér, að þú vitir
ekki hvar hann er. Þeir eru einn-
ig að svipast um eftir honum
með fimm þúsund, er ekki svo?
Og þú ert stúlkan hans, eð'a
hvað. Jæja þá?“
Hún leit upp og horfði á hann
með ofurlitlum áhuga.
Hann hélt áfram hvíslandi:
„Ég talaði við Marelli í kvöld.
Hann getur hjálpað mér og
Franchini burt; ef við getum
falið okkur í tvo daga. Ef þú
fylgir mér ekki til Franchini, ná
þeir mér strax og þá erum við
báðir búnir að vera. Eg hef alla
HEIMILISRITIÐ
39