Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 57

Hringferð
Saga eftir gamansagnahöfundinn fræga, W. W. Jacobs
LASLEIKI? sagði nætur-
vörðurinn seinlega. Já, sjómenn
verða stundum veikir, en þar
sem þeir hafa ekki eins góðan
tíma til þess og annað fólk, og
engir læknar eru til sjós, ná þeir
sér fljótlega aftur. Ef maður
verður veikur í landi, fer hann á
spítala, þar sem laglegar hjúkr-
unarkonur annast hann; á sjón-
um kemur stýrimaður niður og
segir, að ekkert gangi að manni
og spyr, hvort hann skammist
sín ekki. Eini stýrimaðurinn,
sem ég veit til að hafi látið
nokkra samúð í ljós, var ná-
ungi, sem hafði verið læknir og
farið til sjós til þess að verða
betri maður. Hann hafði enga
trú á lyfjum; lians aðferð var að
skera meinin burt. Ef liann ætl-
aði að krukka í einhvern um
borð, mátti hann þakka sínum
sæla að sleppa sjálfur ómeiddur.
Sjómenn verða oftar veikir í
landi en úti á sjó; þeir hafa þá
betri tíma til þess, býst ég við.
Sam gamli Small, sem var eitt
sinn kunningi minn, varð einu
sinni lasinn, og, eins og oft er um
hrausta menn, sem verður ofur-
lítið misdægurt, varð' hann sann-
færður um, að hann væri að
deyja. Hann bjó í herbergi með
Ginger Dick og Peter Russet
þegar þetta var, og snemma einn
morguninn vaknar hann stynj-
andi með kuldahrolli, sem hann
vissi ekki af hverju gæti stafað,
en Ginger áleit að mætti að ein-
hverju leyti kenna því, að hann
hefði sofið inni í arninum.
„Ert það þú, Sam?“ segir
Ginger, sem vaknaði við hávað-
ann og neri augun. „Hvað er
að?“
„Eg er að deyja“, segir Sam
og stynur hroðalega. „Vertu
sæll“, segir Ginger, snýr sér til
veggjar og steinsofnar á ný.
Sam gamli gat skreiðst á fæt-
ur í annarri eða þriðju tilraun,
staulaðist að rúmi Peters Russ-
ets og settist á það til fóta,
HEIMILISRITIÐ
55