Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 59
Ginger og Peter litu á hann og
hristu höfuðið, og svo fóru þeir
út í horn og töluð'u um hann í
hvíslingum.
„Hann virðist næstum dauð-
ur“, segir Peter og starir á hann.
„Við skulum hátta hann, Ginger;
það er ekki viðeigandi að láta
hann deyja í fötunum“.
„Eg verð að fá Iækni“, segir
Sam veikri röddu.
„Það er orðið of seint, Sam“,
segir Ginger góðlátlega.
„Bezt fyrir þig að vera í næði
síðustu andvörpin“, segir Peter,
og spara aurana þína“.
„Þið farið' og sækið lækni,
morðingjarnir ykkar“, segir Sam
stynjandi, í því Peter byrjaði að
hátta.hann. „Farið strax, annars
geng ég aftur og ásæki ykkur“.
Ginger reyndi að sýna honum
fram á, hversu syndsamlegt væri
að sóa peningum, en það kom
að engu gagni, og eftir að hafa
sagt Peter, hvað hann ætti að
gera ef Sam dæi meðan hann
væri í burtu, fór hann út. Hann
kom hálftíma seinna ásamt ung-
um manni með ljóst hár, rauð
augnalok og svarta tösku.
„Er ég að deyja, herra lækn-
ir?“ segir Sam, er læknirinn
hafði hlustað í honum lungun og
hjartað og þuklað hann allan.
„Við deyjum allir“, segir
læknirinn", sumir fyrr, aðrir síð-
„Lifir hann daginn af?“ segir
Ginger.
Læknirinn leit aftur á Sam,
sem hélt niðri í sér andanum
meðan hann beið eftir svarinu.
„Já“, segir læknirinn að lokum,
„ef hann gerir eins og ég segi
honum og tekur inn með'alið,
sem ég sendi honum“.
Hann stóð ekki við í svo mik-
ið sem tíu mínútur, en þó varð
Sam vesalingurinn að borga
honum tuttugu krónur, en það,
sem Sam sárnaði jafnvel ennþá
meir, var að lieyra hann ganga
blístrandi glaðlega niður stig-
ann, eins og ekki væri nokkur
deyjandi maður í hundrað mílna
fjarlægð.
Peter og Ginger skiptust á
um að sitja hjá Sam allan morg-
uninn, en eftir hádegið kom
móðir húsmóðurinnar til að líta
eftir honum um stund. Þetta var
gömul kerling, næstum eins
þrekvaxin og Sam sjálfur. Hún
sat á stól við rúmstokkinn og
reyndi að skemmta honum með
því að segja honum frá öllum
þeim dánarbeðum, sem hún
hefði setið við, einkanlega varð
henni tíðrætt um einn mann,
lifandi eftirmynd Sams, sem
hefði látizt í svefni. Það var
langt liðið á nótt, þegar Peter
og Ginger konm heim, en þeir
fundu Sam sitjandi uppi í rúm-
inu, haldandi opnum augunum
HEIMILISRITIÐ
57