Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 62

hér og á Charing Cross spítalan-
um“, segir ökumaður. „Lækn-
arnir þar fá tvö hundruð krónur
fyrir hvern sjúkling, sem lækn-
ast, og afleiðingin er sú, að þar
hefur enginn látizt í fimm mán-
uði“.
„Aktu mér þangað", segir
'Sam.
„Það er löng leið“, segir öku-
maðurinn og hristir höfuðið, „og
það myndi kosta þig tuttugu
krónur í viðbót. Væri ekki rétt
að þú reyndir Lundúnaspítal-
ann fyrst?“
„Þú ekur til Charing Cross“,
segir Sam og skipar Ginger að fá
honum peningana. „Og hafðu
hraðan á, þessar druslur eru ekki
eins hlýjar og þær ættu að
vera“. .
Ökumaðurinn sneri hrossi
sínu og lagði af stað’ syngjandi.
Vagninn stanzaði tvisvar stntta
stund og síðar langan tíma, og
ökumaðurinn kom af'tui og
gægðist inn um gluggann.
„Það er leiðinlegt, lagsi“, seg-
ir hann, „sástu mig tala við
kurfinn, sem var hérna rétt í
þessu?“
„Hvað um það?“ segir Peter.
„Hann er aðstoðardyravörður
í spítalanum“, segir ökumaður-
inn og skyrpir, „og hann segir
að hvert einasta rúm sé yfir
fullt og tveir sjúklingar í sum-
um“.
60
„Mér er sama þó ég sofi í
rúmi með öðrum“, segir Sam.
„Já“, segir ökumaðurinn og
lítur á hann, „en hvað um hinn
aðiljann?“
„Jæja, hvað á þá að gera?“
segir Peter.
„Þú gætir farið til Guys-
spítala“, segir ökumaðurinn,
„hann er ekki verri en Charing
Cross“.
„Eg álít, að þú ljúgir þessu
eins og þú ert langur til“, segir
Ginger.
„Ut úr vagninum mínum“,
segir ökumaðurinn, hinn versti.
„Ut með ykkur, alla saman“.
Ginger og Peter voru fúsir að
fara, en Sam vildi ekki heyra
það nefnt. Það' var nógu illt að
vera vafinn í lak inni í vagni, án
þess að þurfa að fara í því ber-
fættur út á götu, og að endingu
bað Ginger ökumanninn afsök-
unar með því að segja, að hann
gerði ráð fyrir því, að ef öku-
maður væri lygari, gæti hann
ekki gert að því sjálfur. Oku-
maðurinn innheimti tíkall i- við’-
bót fyrir að aka til Guys-spítala,
skreiddist upp í ökusætið og ók
af stað.
Þeir voru allir orðnir fremur
leiðir í vagninum, þegar hér var
komið, og Ginger varð gripinn
sárum þorsta. Hann teygði sig
út um gluggann, kallaði til öku-
mannsins og bað hann að stað-
HEIMILISRITIÐ