Heimilisritið - 01.09.1949, Blaðsíða 13
Stúlkan í samfestingnum
Hún stóð d aurbrettinu á bílnum
hans og skammaði hann — og
])á tólc hann ákvörðun sína. . . .
Smásaga eftir Rosamund du Jardin
ÞEGAR FRAMHJÁ ryðgaða
geyminum kom, tóku við hinar
fáránlegustu beygjur á veginum.
Alan varð að taka á öllum sín-
um viljamætti til að stíga ekki
á hemlana. Hann snéri stýris-
hjólinu sitt á livað og reyndi
árangurslaust að snúa bílnum,
sem hafði runnið til á rétta leið
aftur. Hann sá ekkert fyrir rign-
ingarsuddanum. Bölvuð „vinnu-
konan“ — auðvitað brást hún
honum einmitt núna. Hjóla-
óþægðirnar rákust á steinana á
vegarbrúninni, fóru yfir þá og
ruddust yfir rennvott grasið.
Beint fram undan stóð eitthvert
spjald upp í loftið. Síðan kváðu
við brak og brestir í tré, sem
brotnaði, og Ijóskerin eyðilögð-
ust, þegar gamli bíllinn stanz-
aði loks, voru framhjólin aftur
komin upp á veginn.
Alan sleppti stýrishjólinu og
létti stórum.
Einhver manneskja í samfest-
ingi kom hlaupandi, stökk upp
á aurbrettið og tók að' húð-
skamma Alan — og það var
kvenmannsrödd. Hann skrúfaði
Ilann laut ýjir hana, og hún reyndi nú
ehki lengur að slíta sig af honum .. .
HEIMILISRITIÐ
11