Heimilisritið - 01.09.1949, Blaðsíða 30

voru hálf lokuð. Aftur virtist
honum svipur Evelyn lýsa
ágirnd.
Hann fór að hugsa um indæla
stúlku, sem vann í sömu skrif-
stofu og hann.
Hann var dálítið ástfanginn
af henni. Og hún endurgalt auð-
sjáanlega tilfinningar hans. En
hann hafði ekki stundað hana
vegna Evelyn.
Walter tók hringinn af fingr-
inum, rétti Evelyn hann og
mælti: „Hafðu hann með dót-
inu: diskunum, skeiðunum, hníf-
unum, göfflunum, húsgögnun-
um og sængurverunum. Eigð'u
allt dótið“. Honum létti eftir að
hann afhenti hringinn. „Frá
þessari stundu er ég dáinn gagn-
vart þér“.
Að svo mæltu fór Walter leið-
ar sinnar. Hann fór heim. Hann
var glaður og hlustaði hrifinn á
fuglasönginn. Hann var ham-
ingjusamur.
Evelyn fór út um annað hlið.
Hún var ánægð yfir því að fá
allt það sem þau höfðu safnað
til búsins um sex ára skeið. Það'
var ekki svo lítið.
Alla leiðina heim hugsaði hún
um þessa heppni. Þetta var mik-
ið fé. Hún var glöð og hamingju-
söm. Þetta ævintýri endaði því
vel. Bæði urðu hamingjusöm. Og
það er meira en segja má um
margt fók. EN'DIR

í þjóiiustu jósturjarðarinnar.
Ofurstinn: — Svo ]iér kvartið yfir því, að ]>að sé svolitill sandur í brauð-
inu!! Vitið þér ekki, að þér eruð liér til þess að þjóna fósturjörðinni??
Obreytti hermaðurinn: Jú — en — en ég hélt, að ég œtti ekki líka að eta
hana!
Takist inn í vatni.
„Takist inn í vatni", stóð á meðalaglasinu. sem Bjarni gamli fékk hjá
lækninum handa móður sinni. Þegar læknirinn kom næsta dag, var gamla
konan búin að fá lungnabólgu.
„Hún hefur líklega ekki þolað að standa niðri í vatnsbalanum á meðau
hún var að taka inn meðalið“, sagði Bjarni gamli.
Góð afmœlisgjöf.
Nonni litli er á gangi í dýragarði með mömmu sinni og verður að orði, er
liann sér fílinn:
„He.vrðu mannna! Mikið væri gaman, ef þessi fíll væri úr súkkulaði og
mér væri gefinn hann í afmælisgjöf.
28
HEIMILISRITIÐ