Heimilisritið - 01.10.1949, Blaðsíða 53

Eddi athugaði pakkann. Því
næst fleygði hann honum frá
sér, þreif út úr sér sígarettuna og
tróð á henni. Að svo búnu snéri
liann sér snögglega við og þaut
burt, eins og fjandinn væri á hæl-
unum á honum.
„Hvað er að manninum?“
spurði hjúkrunarkonan hissa.
Lórus S. Einarsson:
„Ég veit ekki“, sagði Ike,
„hann var sjálfur jafnhissa.
Þetta hlýtur að eiga eitthvað
skylt við pakkann“. Hann tók
hann upp og las:
Gjöf frá hr. og frú Alexander
Smith, Flatbush Avenue, Brook-
lyn, New Yorlc, U. S. A.
ENDIR
Dramatískur dans
í brúnum silkisokkum,
á silfurhvítum skóm,
í síðum satín-kjól,
með hárið ljóst í lokkum,
svo létt í dansinn svífur,
hin unga Islands-sól.
Og hljómsins ómar æða,
sem öldur hníga og flæða.
Og hjartað berzt og brýzt!
I bylgjum heimur snýzt,
hve yndislega heillar 'ann og hrífur!
Og háleit kvöldsins hetja
og herra morgundags,
er líka fínn í leik,
og lætur engan setja
sér stólinn fyrir dyrnar,
ér stöðugt „klár", til taks!
Og vín og vizka flæðir
og veizlustaðurinn græðir.
Hve allt er fínt og flott
og fjarskalega gott!
—Já, íslendingurinn er stór: „hann blæðir'1!
HEIMILISRITIÐ
51