Heimilisritið - 01.08.1955, Side 56

Lítil saga, sem allir
hafa gaman af
að Iesa,
eftir
Ole Hæstrup
Hún skoSaði sig vandlega í speglinum.
Hún var ánœgð me8 allt nema kjólinn.
ELLINORU fannst hún vera
óhamingjusamasta vera í heim-
inum, þó hún væri seytján ára
og ástfangin, eða einmitt kann-
ske vegna þess að hún var seytj-
án ára og ástfangin.
f kvöld ætlaði hún á skóla-
dansleik, og hún átti aðeins
þessa hræðilega gömlu tusku úr
ljósrauðu „tjulli“ til þess að fara
í, víðan að neðan og með „púff-
ermum“; hún leit út eins og
mjaltastelpa með þessar „púff-
ermar.“ Árangurslaust hafði hún
reynt að lokka peninga út úr
foreldrum sínum fyrir nýjum
kjól, en faðir hennar hafði að-
eins svarað „að tímarnir væru
erfiðir núna“, og móðir hennar
hélt því fram, að ljósrautt „tjull“
og „púffermar“ væri rétti klæðn-
aðurinn fyrir unga og yndislega
stúlku eins og hana. Auk þess
væri kjóllinn aðeins eins árs
gamall. Hún fékk hann fyrir
skóladansleikinn á síðasta ári.
Ellinora varð að viðurkenna,
að fyrir ári hafði hún verið mjög
hrifin af kjólnum, en það var
fyrir ári, og hún var þó orðin
eldri. Nú líktist hún mest stór-
um ljósrauðum reifastranga, sem
nýbúið var að taka upp úr vögg- '
unni, þegar hún var komin í
hann, og það var ekki skemmti-
leg hugsun, eftir að hún hafði
heyrt hinn ævintýralega orðróm
um spónnýja kvöldkjólinn henn-
54
HEIMILISRITIÐ