Heimilisritið - 01.01.1957, Blaðsíða 30

STrt, q *a , ■ ok'«
i ignsdyraveiðm
eftir „Sald"
ÞAÐ VAR metnaðarmál og
•ásetningur írú Pakkeltid að skjóta
’tígrisdýr. Ekki svo að skilja, að
drápsfýsn hefði skyndilega grip-
ið hana, né heldur, að henni
fyndist hún skilja við Indland
sem heilnæmara land, ef hún
fækkaði villidýrum þess um lítið
brot pr. milljón íbúa. Nei, nauð-
synin, sem rak á eftir henni var
sú, að Lína Bimberton hafði far-
ið ellefu mílna leið í flugvél með
algerískum flugmanni, og talaði
ekki um annað seint og snemma.
Ekkert minna en tígrisskinn, aflað
með eigin hendi, ásamt ríkulegri
uppskeru af blaðaljósmyndum,
gat jafnað vogarskálamar. Frú
Pakkeltid hafði þegar í huganum
skipulagt kvöldboðið, sem hún
ætlaði að halda í húsi sínu við
Curson Street í London, að nafn-
inu til í heiðurskyni við Línu
Bimberton, með tígrisskinn blas-
andi við allra augum, og á allra
vörum. Hún hafði einnig í hug-
anum gert nælu úr tígriskló, sem
hún ætlaði að gefa Línu á næsta
afmælisdegi hennar. I heimi, þar
sem hungur og ást hafa verið
taldar hinar ráðandi hvatir, var
frrú Pakkeltid undantekning,
gerðir hennar og fyrirætlanir
stjórnuðust aðallega af óbeit
hennar á Línu Bimberton.
Atvikin reyndust hliðholl. Frú
Pakkeltid hafði boðið þúsund
rúpíur fyrir að fá tækifæri til að
skjóta tígrisdýr án allt of mikillar
áhæítu eða áreynslu, og svo
hagaði til, að nálægt þorp gat
státað af að eiga í nágrenni
sínu tígrisdýr af sómasamlegu
ætterni, er hafði af ellihrumleika
orðið að hætta meiri háttar veiði-
skap, en varð nú að láta sér
nægja að seðja svengd sína á
smávaxnari húsdýrategundun-
um. Vonin um að vinna þúsund
rúpíur hafði góð áhrif á sport-
áhuga bæjarbúa. Börn voru látin
vera á verði nótt og dag í jaðri
frumskógarins utan við þorpið til
að reka tígrisdýrið til baka, ef
svo ólíklega vildi til, að dýrið
fyndi upp á að gera sig líklegt
28
HEIMILISRITIÐ