Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 4

Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 4
Vor sókn cr helguð sól og vori, sveit okkar djörf og létt í spori, sé þrautin hörð, með hug og þori við hefjum hvetjandi, kallandi, æskunnar gleðisöng gjallandi. . . . Æskan er skammur unaðsdraumur, til afreksdáða tími naumur, á mcðan glóir geislaflaumur, við göngum hvetjandi, kallandi glaðan og gjallandi æskusöng. Or dœgnrlagakeppni S.K.T. GREIKKUM SPOR Hann: Inni’ í danssal oft er gaman. Enn er gleði þangað sótt, þegar vinir safnast saman, syngja’ og dansa fram á nótt. Hún: Uti’ í horni ei skal híma. Inn á góifið sækja ber. Þar er, vinur, við að glíma viðfangsefni handa þér. Hann: Eíýra sprund, mjúka mund, mætti ég þér aðstoð vcita? Hún: Þú ert frár, kænn og knár, konur margar eftir leita. iBœ8i: Ólgar mál innst í sál, öldur tóna rísa’ og hníga. Fagurt hár, blíðar brár bjartar vekja ástarþrár. Hann: Þarna’ er einn, allt-of seinn, enda margir furðu snarir. Hún: Greikkum spor, þjálfum þor. Þetta gengur fyrr en varir. Bœ8i: Alla stund, létt í Iund Ijúft við skulum dansinn stíga. Svífum hring eftir hring, heillum fólkið allt í kring. Haym: Hér er þorað, — þessi getur. Hún: Þetta gerir enginn betur. Hann: Mig til dáða dansinn hvetur. Hún: Dönsum hér í allan vetur. Hann: Ég hef ráðið lífsins letur. Hún: Letrið segir hvað: Hann: Hægri, vinstri, Hún: .................vinstri, hægri. Hann: Verum æ í þjálfun nægri. Hún: Haltu neðar, — mér um mitti. Hann: Mín er þægðin Hún: .................— ef ég dytti? Hann: Nei, ég meinri Hún: ..............— meinti hvað þá? Hann: Má ég segja það? Ur dœgnrlagakcppni S.K.T. ÞÚ ERT VAGGA MÍN HAF (Lag: Tólfti September Texti: Reinbardt Reinhardtsson) Þú ert vagga mín haf, hvergi værar ég svaf, hvergi vordaga sælli ég naut. Við þinn bládjúpa barm grét ég burtu minn harm. Ég var barn þitt í gleði og þraut. Hvort sem brosir þín brá, eða brimhvít og há rís þín bára í stormanna gný, ber mig brcnnandi þrá út á svellandi sjá og þú syngur mér ijóð þitt á ný. Eins og ólgandi blóð er þitt lag og þitt ljóð þrungið lífi og voldugri þrá tii að rísa frá smæð upp í himnanna hæð þar scm heiðríkjan vaggar sér blá. Þegar stórviðrið hvín, fegurst faldur þinn skín og úr fjötrunum andi þinn brýst. Eins og stormbarið strá nötra stand- björgin há, er þú stríðandi í hæðirnar ríst. 2 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.