Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 41

Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 41
það sé,“ sagði hann óþolinmóður, „nema í Wales?“ „Það eru ýmsir ágætir sumar- leyfisstaðir í Wales,“ sagði ég, ,.þó ég hafi víst aldrei heyrt get- ið um Llanfairfenlach.“ „Auðvitað ekki. Það er enginn sumarleyfisstaður, heldur ein- eygt þorp, næstum uppi á fjalls- toppi. Þar er engin krá á sjö mílna svæði. Maisy sagði mér í símann, að hún vonaði, að ef ég neyddist til að vera alger bindindismaður í hálfan mánuð, myndi ég algerlega losna undan áhrifum áfengisdjöfulsins.“ Það fór hrollur um mig. Jafn- vel á fimmtán árum hafði Mau- reen aldrei hugsað upp neitt jafn ægilegt, og ég viðurkenndi það hreinskilnislega. Hann stundi. „Blessunin litla er svo hrifin af þessari hugmynd,11 sagði hami, „að ég hef blátt áfram ekki hjarta í mér til að slá í borðið og neita. Þess vegna vil ég, að þú komir heim með mér og talir við hana. Þú hefur oft grobbað af því, hversu slyngur þú sért að fást við Maureen, þegar hún fær bjánalegar grill- ur í höfuðið, og ég er viss um, að þú gætir komið vitinu fyrir Maisy.“ Ég gat tæplega neitað slíkri áskorun, svo ég arkaði heim með honum, og hann gat brátt stillt svo til, að 'ég varð einn með Maisy, sem er ein af þessum litlu dúkkulegu stúlkum, með heilmiklu, brúsandi, Ijósu hári. „Alfreð,“ sagði ég, „hefur sagt mér frá sumarleyfinu, sem þið hafið ráðgert í Llanfairfenlach. Hann er afar hrifinn af hug- myndinni, vegna þess, að í mörg ár hefur hann háð vonlitla bar- áttu við áfengisdjöfulinn, en nú vonar hann, að hálfsmánaðar tími langt frá sérhverjum deig- um dropa muni lækna sig.“ „Gleður mig, að hann skuli vera ánægður,“ sagði hún. Ég kinkaði kolli alvarlegur. „Það er nú einmitt vegna þess, hversu ánægður hann er,“ sagði ég, „að mér finnst ég verða að vara þig við áhættunni. Nokkr- ir af vinum mínum hafa á und- anförnum árum skyndilega sagt algerlega skilið við áfengisdjöf- ulinn, og árangurinn hefur oft orðið hroðalegur. Tom Phelps, til dæmis, sem var efnilegur boxari, slóst aldrei eftir að hann hætti við bjórinn, en tók þess í stað að safna þurrum þang- plöntum.“ „Mér væri sama, þó Alfreð gerði það,“ sagði Maisy. „Auðvitað, af því þú ert hug- rökk kona, en Tom Phelps var vægt tilfelli. Venjulega afleið- HEIMILISRITIÐ 39
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.