Heimilisritið - 01.06.1957, Blaðsíða 4

Michael, og hún er aðeins saut-
ján ára gömul. Er hún liafði
leikið í fyrstu kvikmynd sinni,
varð hún á samri stundu ein vin-
sælasta stjarnan í Þýzkalandi.
Það líður varla á löngu þar til
kvikmvnd með henni kemur
hingað til lands. Hún er í svo
miklu uppáhaldi hjá almenningi
að hún fær þrjú hundruð bréf
daglega frá aðdáendum, og flest-
ir vilja fá mynd af henni.
ÆVINTÝRI hennar byrjaði
er hinn þýzki kvikmynda leik-
stjóri Gero Wecker var að leita
að frumskógarstúlku til að leika
í hinni nýju kvikmynd sinni
Frumskógarstúlkan Liane. Sú
mynd fjallar um leiðangur, sem
brýst inn í áður ókannaða frum-
skóg og finnur þar hvíta stúlku.
Hún lifir þar villt í náttúrunni,
og eftir spennandi og viðburða-
ríkan eltingaleik tekst leið-
angursmönnum að ná stúlkunni,
þeir flytja hana til menningar-
innar og þar kynnist hún algjör-
lega nýrri tilveru. Ekki skorti
heldur ástarsorg í þessa lýsingu
af hinni óvenjulegu ævi Liane.
EFTIR mikla leit, fann Gero
Wecker leikstjóri Liane sína, er
var ung stúlka sem sýndi nekt-
ardans í kabarett einum í Ber-
lín. Þessi kornunga stúlka hreif
alla með yndisþokka sínum og
Wecker vissi þegar í stað, að
þetta var rétt stúlka.
Það kom fljótt í ljós að hann
hafði á réttu að standa. En auk
þess að hafa fegurð og yndis-
þokka hafði Marion Michael
leikarahæfileika. Frumslcógar-
stúlkanLiane var óhemju vinsæl
kvikmynd og langar biðraðir
mynduðust fyrir utan kvik-
myndahúsin þar sem myndin
var sýnd.
Marion litla Michael vaknaði
einn góðan veðurdag og var orð-
in fræg, hún var á forsíðu blaða
og tímarita og eftirsótt af öllum.
Fréttaritarinn og knattspyrnumaðurinn
Guðbjörn Jónsson, kunnur knattspyrnumaður í Reykjavík, varð
eitt sinn fyrir skömmu að liætta í miðjum leik vegna meiðsla. Iþrótta-
fréttariturum þótti eittlrvað grunsamlegt við meiðsli Guðbjörns og
einn þein-a sagði þannig frá þessu atviki í blaði sínu: „Guðbjörn fór
út af (skaddaður?)". Daginn eftir var íþróttafréttaritarinn staddur
á íþróttavellinum og sá þar Guðbjörn á gangi með handklæði um öxl.
„Ertu að fara að æfa, Guðbjörnr" kallaði hann. „Nei,“ svaraði Guð-
björn, „ég var að hugsa um að fá nudd á spurningarmerkið.11
2
HEIMILISRITIÐ