Heimilisritið - 01.06.1957, Blaðsíða 24

„Þú ætlar að fylgja mér, Vera?
spurði Pete.
„Ha, auðvitað.“
„Skilur þú nú, 1 hverju fólk-
inu þínu skjátlast?“
Ég kinkaði kolli, en hugsaði:
þér skjátlast sjálfum. Hvað
koma mér stéttarfélög við? Ég
er stúlka og þú ert karlmaður.
Höfum við ekki um neitt betra
að tala?
Næsta laugardag fór ég aftur
upp á skrifstofuna hans. Og
næsta þar á eftir. Hann hafði
beðið mig um það, og hvað hafði
ég svo sem annað að gera. Strák-
arnir á plantekrunni veittu mér
ekki mikla athygli, og stúlkurn-
ar í sambyggingunni áttu sína
eigin vini. Ég var utangátta,
þessi „sveitastelpa“.
Ég fór að hlusta á Pete. Ef ég
þættist vera áhugasöm og snið-
ug, vonaði ég, að hann myndi ef
til vill fara að hugsa um mig á
annan hátt. Þess vegna fræddist
ég um, hve illt ástandið var í
vefnaðarverksmiðjunum í New
England eins og þeirri sem við
unnum í. Mikið af baðmullar-
iðnaðinum hafði flutzt suður á
bóginn, þangað sem vinnukraft-
urinn var ódýrari. Þrátt fyrir
hina miklu verðbólgu í öðrum
héruðum landsins, stóð plantekr-
an í Mill Falls á heljarþröminni.
„Þess vegna fer kaupið okkar
lækkandi og þar af leiðandi eru
svo margir atvinnulausir,“ sagði
Pete. „Náungar eins og Harry
Tanner kenna verkalýðssamtök-
unum um það. Þeir segja, að við
teymum fyrirtækið á asnaeyrun-
um. Það er ekki satt. Það myndi
ekki verða neinu okkar til góðs,
ef við píndum kaupið upp eins
og á stendur og fyrirtækið færi
á höfuðið. Þá myndum við öll
svelta í hel.“
„Hver er Harry Tanner?“
spurði ég.
Hann vinnur yfir í B. ekrunni.
Hann þykist vera baðmullar iðn-
aðarmaður en í raun og veru hef-
ur hann ekki stundað annað en
skapa sundrung 1 verkalýðsfé-
lögum. Hann vill ná yfirráðum
yfir þessu félagi svo hann geti
fest hendur á því, sem við eig-
um í sjóði. Sumir strákanna
myndu fúslega aðstoða hann.
Þeir eiga eftir að koma miklu
illu til leiðar einhvern daginn.“
Hvernig gat ég vitað, að þegar
sá dagur rynni upp, yrði hann sá
þýðingarmesti í lífi mínu.
LAUGARDAG nokkurn sagði
Pete, „ætlar þú á ballið í kvöld?“
„Ballið?“ át ég upp eftir hon-
um.
„Verkalýðsfélagið heldur það.
Við höfum sent út tilkynningar.
Fékkst þú enga?“
22
HEIMILISRITIÐ