Heimilisritið - 01.06.1957, Blaðsíða 29
ar forstöðumenn fyrirtækisins
höfðu spurnir af, að ég ætlaði að
giftast. Pete átti tveggja vikna
frí í vændum. Við héldum til
New York og bjuggum á dásam-
légu gistihúsi. Ég hef svo oft
heyrt getið um stúlkur, sem urðu
fyrir vonbrigðum á brúðkaups-
nóttina. Það varð ég ekki. Allt
það, sem gerði Pete það, sem
hann var, allur þróttur hans og
hógværð sameinuðust í ástarat-
lotum hans. — Ég hugsaði um
Lonnie. Hvað ég var því fegin að
hafa aldrei hleypt honum of
langt! Ég þurfti ekki að leyna
Pete neinu. Við áttum engin
launungamál.
Við ætluðum að vera þrjá daga
í New York. Síðan ætluðum við
að fara í hægðum okkar heim-
leiðis, skoða landslagið, synda og
staldra við á gistihúsum. En sím-
inn hringdi þá um morguninn.
Ég svaraði.
Það var Ellen, sem hringdi frá
Mill Falls. Hún hafði ekki fyrir
því að segja, að hún vonaði, að
ég væri hamingjusöm eða neitt
í þá áttina. Hún sagði aðeins:
„Lofaðu mér að tala við Pete.“
Það færðist roði yfir andlit
hans á meðan hann hlustaði á
hana. Rödd hans var hörkuleg.
Ég sat á rúminu og vissi ein-
hvern veginn, hvað í vændum
var. Ég vil það ekki! hugsaði ég.
Þetta eru hveitibrauðsdagarnir
okkar!
Pete lagði tólið á. „Tanner!“
hrópaði hann. „Hann hefur feng-
ið nokkra af sínum mönnum til
þess að leggja niður vinnu. Hót-
ar jafnvel að segja upp, nema
fyrirtækið samþykki að gera
nýja samninga.11
Ég skildi þetta ekki nema til
hálfs. Það skipti mig engu. „Og
hvað með það?“
Hann starði á mig. „Það er
trúnaðarbrot. Við undirrituðum
ákvæði um verkfallsbann. Þar
að auki myndi það setja fyrir-
tækið á höfuðið. Þeir hafa mögu-
leika til að hafa sig upp á þessu
ári ef allir halda áfram að
vinna.“ Hann kom til mín. „Við
setjum niður í töskurnar, Vera.
Ég verð að flýta mér heim.“
Hann hlýtur að hafa séð, hvað
skein út úr andlitinu á mér. —
Hann settist niður á rúmið og
tók í hönd mína. „Sjáðu nú til,
heldurðu, að mér þyki það
skemmtilegt? Heldurðu, að mig
langi til að binda endi á ham-
ingjusömustu stundirnar, sem ég
hef lifað?“
„Því þá að gera það?“
Frh. 1 næsta hefti.
HEIMILISRITIÐ
27