Heimilisritið - 01.07.1957, Blaðsíða 18
ingar og þrælahald heyrir fortíð-
inni til. En hver sem litið hefur
á skýrslur Efnahags- og félags-
málanefndar S. Þ., veit að það
er ekki allskostar rétt. I Jemen
og Saudi Arabíu er þrælahald
mikill og blómlegur atvinnu-
vegur. Það er kallað „Íbenholt-
márkaður‘f, leynileg viðskipti,
þar sem þúsundir umkomulauss
fólk er selt á hverju ári. Verðið
er frá 570 til 1150 dollarar fyrir
karlmenn. Kvenfólk er venju-
lega dýrara.
Þegar ég kom fyrst til Lib-
anon, hafði ég ekki heyrt neitt
um nútímaþrælahald. Ég hafði
verið með fimmta hernum á
Ítalíu og farið í skóla eftir stríð-
ið.
Um tíma fékkst ég við hitt
og þetta, uns ég frétti hjá kunn-
ingja mínum um starf í Líbanon.
Þar er amerískur háskóli, í Beir-
ut og þar vantaði aðstoðarmann
í efnarannsóknarstofu.
Ég hafði óljósa hugmynd um,
hvar Líbanon væri, en mér leist
vel á að reyna þetta.
Eg sótti um starfið og fékk
það. Viku seinna var ég á skipi
á leið til Port Said.
Ég dvaldi þrjá daga í Egypta-
landi, þar til næsta skip sigldi
til Beirut, Miðjarðarhafs-ryð-
kláfur, og hann flutti mig eftir
miklar stunur til Beirut.
Starfið í efnarannsóknarstof-
unni var auðvelt og ég hafði
mikinn frítíma. Allt fólk er hér
múhameðstrúar og þar af leið-
andi á móti áfengi. Ekki svo
að skilja, að ekki séu krár, en
þær verða að greiða lögreglunni
stórar mútur. Þetta eru fremur
sukksamir staðir, en það gerir
þá skemmtilegri.
Síðdegis hafnaði ég venjulega
í einhverri þeirra, sat við horn-
borð og dreypti á arak.
Kunningjar mínir í háskólan-
um reyndu að i'á mig ofan af
þessu, en ég hef alltaf getað
séð um mig sjálfur. Ég hafði
þegar lent í nokkrum slagsmál-
um og komist að því, að vel
útilátið hægrihandar „húkk“
nægir í flestum tilfellum. Það
var laugardagskvöld og ég var
staddur í krá, sem nefnist Fat-
imu-bar. Fatíma sat við kassann
og bölvaði veitingarþjónunum
meira en venjulega og þurrkaði
svitann úr fellingunum á feitum
hálsinum á sér.
I tvo daga hafði heitur vindur
blásið af eyðimörkinni. Þarna
var eins og inni í bakaraofni.
Ég drakk arak svalan vökva,
töluvert sterkan. Ég teygði fæt-
urnar framundan mér, og ég
var rétt að byrja að gleyma
hitanum, þegar feitur Arabi
hnaut um skóna mína. Það var
16
HEIMILISRITIÐ