Heimilisritið - 01.11.1957, Blaðsíða 51

Heimilisritið - 01.11.1957, Blaðsíða 51
le Bel, sem nú var orðinn kon- ungur Frakka. LEYNILEGT ÁSTARÆFINTÝRI Þegar hún kom aftur heim til Englands, var Edward á ný á- nægður með tvo nýja eftirlætis- vini, Hugh Despenser og föður hans. Barónarnir gerðu enn á ný uppsteit. ísabella varð ofsareið. Hún settist að í Tower of Lond- on, þar sem fjórða barn hennar fæddist seinna. Dag einn sagði foringi Tower henni frá fanga, sem hann hefði í gæzlu, ungum manni að nafni Roger de Mortimer, sem eftir skipan konungs hafði verið sett- ur í ævilangt fangelsi fyrir sam- starf með barónunum í uppreisn þeirra gegn nýju eftirlætisgoðun- um. ísabella fékk áhuga á málinu. Með því að múta þjóni, fékk hún Mortimer færðan til konunglegra salarkynna sinna. Þegar hann kom, gat drottning naumast bælt niður aðdáunaróp. Hann var hár, dökkhærður og sterklegur, afar ólíkur Edward. Isabella varð ást- fangin við fyrstu sýn. Þannig hófst ákaft ástaræfintýri. Frá þessari stundu virtist skap- gerð drottningar breytast. Hún varð tillitslaus, ákveðin í að fá vilja sinn, hvað sem það kostaði. Eina áhyggjuefni hennar var, að Edward kynni að heyra orðróm og láta taka Mortimer af lífi. ,,Þú verður að flýja, áður en það er um seinan," bað hún hann. GÖRÓTT VÍN Þau undirbjuggu flótta hans af mikilli gætni. Með hjálp mútu- þægra þjóna, var allt undirbúið. Kvöld eitt bauð Isabella yfirfor- ingjanum og mönnum hans til kvöldverðar. Hún gaf þeim vín með ólyfjan í. Um morguninn fannst klefi Mortimers tómur. Hann hafði komizt niður kaðal- stiga og synt yfir Thamesá. Vinir biðu hans á bakkanum, þeir riðu til strandar og leigðu sér þar bát til Frakklands. ísabella hafði enga löngun til að missa elskhuga sinn, og tók nú að vinna að því að ná fundi hans. Hún vissi, að Edward skorti fé og stakk upp á því, að hún skyldi heimsækja bróður sinn og biðja um lán. Edward féllst á það, og hún hélt til Frakklands og Mortimers. Elskendurnir hittust, og hinn metorðagjarni Mortimer lét nú uppi ráðageroir sínar. Fyrst átti hún að biðja Edward að senda elzta son sinn til að heimsækja móðurbróður hans. Þau skyldu síðan halda drengnum og neyða HEIMILISRITIÐ 49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.