Alþýðublaðið - 20.03.1924, Blaðsíða 3

'3
Loks þarf að auka sjálfa að-
alframleiðsluna, rækta landið,
svo að það gefi meira al sér,
og stækka fiskiflotsnn, svo að
melra afliat. Fullyrðingar atvinnu-
r^pkenda um, að eigi megi auka
tramleiðsluna án, þess að verðið
stórspillht, er hégilja ein. —
Væri alt þetta gert, og jafnvel
þó ekki væri nema sumt, myndi
enginn þurfa að kvarta um at-
vinnuleysi.
En hvar á að fá lé til alls
þessa?
í verzlun með alls konar óþarfa
eingöngu eru nú fastar 8—9
mlllj. króna að því, er segir í
greinargerð fyrir trv. til laga um
innflutningshöft. Sé innflutningur
hans takmarkaður, losna þær
mikið til.
Með því að koma skipulagi á
verzlunlna, mætti áreiðanlega
losa alt að því jaínmargar millj.,
sem nú eru að óþörfu fastar þar.
Með öllu því íé, 10— 20 millj.,
má mikið gera, og er þó ótalið
lánstraust ríkissjóðs, sem áreið-
anlega myndi aukast, ef skipu-
lagiværi komlð á verzlunar- og
atvinnu-mál þjóðarinnar og
skattalöggjöf hennar komið i
viðunanlegt horf.
Hvað hefir nú þingið gert að
atvinnubótum til þessa?
Ekkert, nema ef telja má svör
þess við málale tun Hafnfirðinga
og yfiriýst áform þingflokkanna
um að draga úv; öllum nauðsyn-
legum, verklegum framkvæmdum
fyrir ríkisfé, svo sem vega-,
síma-, húsa, brúa-gerð o. s. frv.
Dágóðar atvinnubætur þaðl
(Frh).
X.
Fyrirlestnr
Ólafs Friðrikssomr um Eskimóa á
mánudaginn vai; í Bárunni vár
haldinn fyrir fullu hústr Var hann
alt í senn skemtilegur, fróðlegur
og lærdómsríkur íyrir norður-
byggja sem oss íslendinga. Stóö
hann yfir fullar tvær klukkustundir,
en þó mun margur hafa þaðan
farib svo, a8 efst væri í huga
hans spurnin: »Mættum vib fá
meira ab heyra?< Ágætar skugga-
myndir voru sýndar af Eskimóúm
og lifnabarháttum þeirra.
Aheyrandi.
Næturlseknir í nótt Ólafur
Jónsson, Vonarstr. 12, sími 959.
Verkamaðurlnii! blað jafnaðar-
manna 6 Akureyri, ar berta fréttablaðið
af norðleníku blöðunum. Flytur géðar
ritgerðir um stjórmnál og atvinnumál.
Kemur út einu einni í viku. Kostar
að oins kr. 5,00 um árið. Greriit áikrif*
endur á aigreiðilu Alþýðublaðiim.
Ný bók, Maður frá Suður-
IBHID
Ameríku. Pantanlr
afgreiddar I síma 1269.
Sparnaður.
Nú á tímum er mikib talað um
»sparnað<. J?að er eðlilegt, ab
þeir, sem sjálflr spara, vilji lát.a
abra spara, og yfirleit.t sýnir öll
alþýba fullkominn sparnað í hví-
vetna 'með fram af því, að hún
getur ekki annað. Hún hefir ekk-
ert fó til ab eyða til annars en
lífsnaubsynja. En hínir, sem ekki
spara sjálfir, tala líka um sparnað
og hvað hæst, og þeir vilja helzt
láta stjórnarvöldin skerast í leik-
inn og fyrirskipa þjóbarspamað.
Ef til vill er það af því, að þessir
menn eru ekki vanir að finna til
mikils þunga af fyrirskipunum
stjómarvalda.
Sparnaðarhugmyndimar eru þó
nokkuð á reiki. Fyiir sumum viið-
Sdgsr Ríce Burrougbs: Sonur Tarso 10»
Höfðinginn benti með þumalfingri á Áli ben Kadin og
mælti til Meriem:
„Ég, er orðinn gamall,“ sagði bann. „Ég á skamt
eftir ólifað. Þess vegná hefi ég gefið þig honum Ali ben
Kadin, bróður minum.“
Þetta var alt 0g sumt. Ali ben Kadin stóð á fætur
og gekk til Meriem. Hún hrökk sk.elkuð undan. Maður-
inn greip um úlflið hennar.
„Komdu!" skipaði hann og drö hana úr tjaldi höfð-
ingjans heim til sin.
Þegar þau voru farin, tautaði hann glottandi: „Þegar
ég sendi hana eftir nokkra mánuði norður eftir, munu
þeir komast að raun um, hvað það kostar að drepa
systurson Amor ben Khatour."
Meriem bað 0g hótaði i tjaldi Ali ben Kadins, en
árangurslaust. Ofreskjan notaði fyrst bllðuorð, en þegar
Meriem helti sér yfir hann og lýsti andstyggð sinni á
honum, réðst hann á hana og tók bana i fang sér.
Hún sleit sig tvisvar lausa, og i siðara sinn heyrði hún
til Baynes. Er hún svaraði, róðst Ali á hana með enn
meiri ofsa. Nú dró hann hana innar i tjaldið, þar sem
sátu þrjár surtlur og horfðu á aðfarirnar, eins og ekkert
væri.
. Þegar Morison Baynes sá svertingjann fyrir sér,
fyltist hann heiftaræði. Bölvandi stökk hann á surt 0g
velti honum um koll. Þeir börðust um. Surtur reyndi
að ná hnifi sinum. Baynes reyndi að kæfa surt.
Baynes varnaði þess, aö surtur káiiaði á hjálp, en
þrátt náði hann hníf sinum, og Baynes fann stáliö skera
herðar sinar h-\ að eftir annað. Hvfti maðurinn slepti
með annari hendi. Hann leitaði eftir einhverju vopni
og rak höndina loksins i stein og greip hann. Hann
reiddi upp steininn og greiddi surti með honum heljar-
högg. Jafnskjótt gaf surtur eftir og stundi. Baynes
slepti honum og stökk á fætur og liljóp að geitar-
skinnstjaldinu.
En annar var á undan honum. Kórak kom nakinn,
ab eins með mittisskýlu, inn um bakhlið tjaldsins.
Kynblendinguriun var nærri kominn með Meriem inn i
innrá tjaldið, þegar Kórak skar með hnif sinum sex
feta rifu i tjaldið og stökk inn um hana. Má nærri
geta, að tjaldbúar urðu hissa.
Meriem þekti hann jafnskjótt. Hjarta hennar hopiiaöi
af gleði og hreykni yfir þeim, er það Jiaföi þráð svo
lengi.
„Kórak!“ æpti hún.
HHHHHMHHHHHHHHHEaHa
„Tarzan11, „Tarzan snýr aftur“, „Dýr Tarzans."
Hver saga koatar að eins 3 kr., — 4 kr. á betri
pappír. Sendar gegn póstkröfu um alt land. Látið
ekki dragast í.ð ná i bækurnar, því að bráðlega
hækka þær I Terði. — Allir skátar lesa Tarzan-
sögurnar. — Fást á afgreiðslu Alþýðublaðsíns.