Læknablaðið - 01.07.1915, Blaðsíða 5

LÆKNABLAÐIÐ
33
ABferSin er sú, að taka blóS úr þungaðri konu, ná úr því blóövatninu
og dæla því svo inn í veiku konuna. Oftast mun því dælt inn í vöövana,
og þykir nægja io—20 ccm. af blóðvatni. Aldrei hafa sést neinar illar af-
leiöingar af þessari lækningaraSferS.
Enn þá er aSferöin lítt reynd. B o n d y í Breslau* getur um 8 konur
meS hyperemesis, sem blóövatnslækning var reynd viS, af honum og öör-
um læknum. Af þessum 8 batnaöi 6 vel, en 2 læknuöust ekki fyr en gerSur
var abortus provocatus. G a i f o r n i í Róm** reyndi blóövatnslækningu
12 sinnum viS ýmsum óléttukvillum, þar á meöal viö þrjár konur meS
hyperemesis og tókst vel. Ein þeirra hafSi auk þess ptyalismus. Hann
reyndi líka blóSvatn úr konum, sem ekki voru þungaSar, en sá litinn árang-
ur af því. ,
Þessi lækningaraöferS stySur töluvert þá skoöun, aö um eitrun sé aö
ræöa viö hyperemesis. Eiturefnin myndast viö graviditas, en konan bindur
þau meö móteitri. Sé móteitriö ekki nóg, verSur konan veik.
En nú hefir þaS sýnt sig, aS intoxicationes gravidarum geta líka læknast
meö þvi, aS dæla inn blóövatni úr hestum (konuna vantar kannske eitthvaS
til þess aS koma móteitursmyndun af staö?) eöa Ringers upplausn. Þessar
lækningaraöferSir hafa þó ekki gefiö nærri eins góSan árangur eins og
hin aöferSin, og af Ringers upplausn hefir þurft mikiö, c. 200 ccm. á dag
í nokkra daga, ef hún hefir átt aS koma aö gagni.
F r e u n d hefir getiö þess til, aS þaS væru ef til vill Ca. og K. söltin
í Ringers upplausn, sem verkuöu, en væri þaS, þá væri ólíklegt, aS jafn-
góSur árangur eSa betri fengist meS 10—20 ccm. af blóSvatni. B o n d y
getur þess til, en leggur litla áherzlu á vegna ónógra rannsókna, aö Ringers-
upplausn geri endosmotiskar breytingar og viS þær skolist eiturefnin
betur burtu.
Alt er þetta lítiS rannsakaS enn þá, en sennilegt er, aö meö tímanum
megi, t. d. meS Abderhaldens rannsóknum, greina svo sundur þau einstöku
annarlegu efni, sem myndast viS graviditas, aS hægt veröi aö komast aö
réttri niöurstööu um orsakir óléttukvillanna.
Eg hefi reynt blóSvatnslækningu viS eina konu meS hyperemesis, og
skal nú skýra frá því, hvernig þaö gekk.
Þann 5. apríl síöastliSinn var eg sóttur fram í sveit til 22 ára gamallar
ógiftrar konu, sem legiS hafSi vikutíma meS uppköstum. ÞaS var sama
hvaö hún borSaöi, mestalt kom upp aftur jafnóSum, hún var oröin slöpp
og farin aS megrast. KvartaSi lika um verki í cardia. Hún hafSi veriS
hraust áöur og haft ágæta meltingu. Hún hafSi haft menses seinast fyrir
6 vikum en áöur höföu þær veriS reglulegar á 4 vikna fresti. Brjóst hennar
voru farin aö þrútna og mátti færa út úr þeim tæran vökva. Uterus var
stækkaöur sem svaraöi graviditas á 2. mánuöi. ÞaS voru eymsli í cardia en
annars ekkert sérlegt aö athuga. Hún var þá í dágóSum holdum. Konan var
I. gravida. — Eg sagöi henni, hvernig ástatt væri, og sagSist búast viö,
aö þetta stæSi ekki lengi, lét hana liggja áfram í rúminu og drekka mjólk
í smáum skömtum, sendi henni svo bromkalium og lét mikiö yfir þvi
meöali.
* Monatsschrift f. Geburtshilfe u. Gyn. Band 39. Heft. 6.
** Ibid. Band 11. Heft 1., Referat.