Læknablaðið - 01.10.1915, Blaðsíða 4

146
LÆKNABLAÐIÐ
og varð ekki, við explor. oris, komi'S fingri niöur á ytra borS mandibulæ.
Á innra borSi virtist kjálkinn alveg eSlilegur. Allar tennur var búiS áö
draga út vegna caries. Adenitis var engin og sjúkl. virtist aS öSru leyti
heilbrigSur.
Þann 9. des., mánuöi eftir aS byrjaS var á geislun, er tilfært í sjúkra-
sögu sjúklingsins, aS bólgan sé i rénun og mjög lítil útferS úr fistlunum.
Verkir og bólga jukust svo aftur um tíma og subj. liSan var miSur góS,
en þ. 11. jan. 1915 eru fistlarnir á ramus mandibulæ og bak viS eyraS
grónir og bólgan fer stöSugt minkandi. 23. jan. eru allir fistlar grónir.
í febrúar opnaSist einn fistillinn á ný og kom svolítiS af slímkendum
1. mynd. 2. mynd.
greftri út úr honum í nokkra daga; svo greri hann ems og hinir fistl-
arnir til fullnustu. í lok marzmánaSar var bólgan sama sem horfin og örin
eftir fistlana farin.aS kiprast inn. Til vonar og vara var þó geislun haldiS
áfram þangaS til 7. m a í, og var þá útlit sjúkl., sem 3. og 4. mynd sýna.
HörundiS var þá oröiS lirúnleitt og auSvitaS gersamlega hárlaust, en öSr-
um skaSlegum áhrífum geislanna varS sjúklingurinn ekki fyrir, enda voru
geislarnir alt af „síaSir“ gegn um 3 mm. þykkar alúmíníumsplötur. Sjúkl-
ingurinn átti nú miklu hægra meS aS hreyfa kjálkann, en gat þó tæp-
lega opnaS munninn til fulls. AS öSru leyti virtist hann alheill og fór
heim til sín.
Eg hefi haft símtal af honum fyrir fáum dögum. Tjáöi hann mér, aö
hann heföi veriS vel heilbrigöur síöan geislalækningunni lauk, sótt sjó
í alt sumar og ekki kent sér nokkurs meins. Hann hefir enga tilkenni.ngu