Læknablaðið - 01.11.1915, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐlö
173
Þá væri nokkur ástæöa til aö ætla, aö skyr væri hentug fæöa i ýmsum
sjúkdómum. Sé þaS satt, sem Metschnikoff heldur fram, aS skyrbakterí-
urnar útrými skaSlegum bakteríum úr görnunum, sérstaklega ristlinum eSa
langanum (colon), en séu sjálfar óskaSlegar, þá lægi nærri aS reyna skyr
viS garnakvillum, sem eru samfara óeSlilegri gerS og bakteríulífi i inni-
haldi garnanna, og jafnvel infection í görnum t. d. dysenteri. Eg hefi t. d.
reynt þaS tvisvar viS dysenteri sem gekk hér, og gekk ágætlega. Reynt hefi
eg þaS líka viS garnakvefi samfara vinduppþembu, illa lyktandi vindgangi
og niSurgangsköstum. Nýtt skyr hafSi bersýnilega ágæt áhrif á þetta. Öll
einkenni hurfu viS skyrátiS, hægSirnar urSu eSlilegar, helzt til harðar.
Aftur veit eg unr annan lækni, að hann hefir reynt skyr eSa yogurth viS
hægSatregSu og gefist þaS vel. Hver áhrif hefir eiginlega skyr á hægS-
irnar? Er mismunur aS þessu leyti á súru og nýju skyri?
Marga rekur líklega minni til þess, hve mikiS var látiS af meSferS H.
Finkelsteins á uppdráttarsýki ungþarna (atrofi) fyrir nokkrum árum. Hann
þóttist hafa fundiS, aS þaS væri einkum sykriS og söltin í mjólkinni, sem
yllu því, aS börnin þoldu liana ekki. Hann hleypti því mjólkina, síaSi mys-
una frá, en hrærSi svo draflann út í vatni og súrum áfum. Þesi draflablanda
var sálduS og gefin börnunum. Þoldu þau hana oft hálfu betur en mjólk.
Gæti nú ekki komiS til tals aS nota gott nýtt skyr búiS til úr nýmjólk í
staS einfalds drafla og þynna þaS meS vatni ? Væri gætilega aS þessu fariS,
þykir mér ólíklegt aS rnikil hætta gæti af því stafaS.
Eg hefi skrifaS línur þessar til þess aS vekja athygli lækna á málinu.
Allar upplýsin^kr, sem þeir geta gefiS, eru meS þökkum þegnar.
G. H.
Bækur.
Heilsufræði. Nú er þaS orSinn siSur erlendis að krefjast þess, aS héraSs-
læknar, eSa læknar, sem eiga aS starfa aS sóttvörnum og opinberu eftirliti
meS heilbrigSisástandi almennings, taki sérstakt próf í ýmsum greinum
heilbrigSisfræSinnar og sóttkveikjufræSi. Hjá oss eru kröfurnar ólíku
vægari, er hver kandídat, nýkominn frá prófborSinu, getur orSiS héraSs-
læknir. Mjer finst, að úr því vér sleppum svo vel, megi ekki til minna
ætlast, en aS læknar eigi sæmilega bók i heilbrigSisfræSi. Þó þessi fræSi-
grein sé kend á Háskólanum, þá þyrftu læknar aS eiga stærri bók en þar
er notuS, til þess aS geta flett upp i og fræSst af um ýmislegt er fyrir kann
aS koma.
R. A b e 1: H a n d b u c h d e r p r a k t i s c h e n H y g i e n e. Jena
1913, er einhver álitlegasta bókin, sem eg hefi séS, fyrir almenna lækna.
Hún er í tveim bindum meSalstórum, og kostar 26 kr. innbundin. Margir
höfundar hafa aS henni unniS og tekst ekki öllum jafnvel, en eigi aS síS-
ur er bókin bæSi fróSleg og læsileg. Myndir eru ekki allfáar og vel frá
þeim gengiS. AuSvitaS er mikið af efninu miSaS viS erlendar þarfir og
erlent ástand, en hjá því verSur aldrei komist í útlendu bókunum. Aftur er