Læknablaðið - 01.01.1922, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐiÐ
13
ef til vill steril. jodoformi e’5a öörum lyfjum inn, og fá miklu betri árang-
ur en af öllum gömlu hervirkjunum. Þó aS eins sé þetta tvent taliö, þá
cr þaÖ mikil framför. Eöa þá meðfer'öin á spondylitis nú oröiö. H. G. telur
þa'Ö hægöarverk að rétta hverja kryppu, sem ekki er oröin algerlega föst
og beingerð. Hefir áöur i Lbl. verið minst á lækningaaðferðir Calots við
]<ann sjúkdóm. Viö lifum á mikilli framfaraöld, en þá er aö fylgjast meÖ
öllurn framförunum! (21. Maí).
Nýtt svæfingarlyf „ethanesal" hefir Makenzie Wallis fundiö, og er
það ketonar leystir upp i æther. Sýnist taka fram bæði æther og chloro-
formi, en er þó lítt reynt enn. (4. júní).
Lepralyf býr Leonard Rogers (School of trop. med.) til úr chaulmoogra-
olíu og lýsi. Segir þau taka olíunni fram. 80% sjúkl. fá mikinn bata, en
allmargir sýndust relativt læknaðir. (4. júní).
Skólakensla í samræðissjúkdómum. Société de Médicine Publique í Paris
vill koma á kenslu i samræðissjúkd. i efstu bekkjum barnaskólanna, í sjó-
mannaskólum o. s. frv. — Sennilega er þá tilætlunin að kenna þetta i
sambandi viö náttúrufræöi í skólunum.
Áfengið. Eins og kunnugt er, reyndist áfengisreglugeröin síðasta lítf
iramkvæmanleg og hefði henni verið breytt fyrir nokkru, ef ekki hefði
staðiö til breyting á öllu áfengis-skipulaginu eða ólaginu, um áramótin,
cr lögin um einkasölu á áfengi ganga í gildi. Af ýmsum ástæðum verður
þó enn dráttur á öllu ])essu um 1—2 mánuði, svo sem sjá má á auglýs
stjórnarrá'ðsins í Lögbirtingarblaðinu.
The Lancet.
Um bamaveiki, greining hennar og meðferð, ritar Fr. Thomson. Oft-
ast myndast skófir innan 24 klst., og þá eru þær full leiöbeining, en dreg-
ist getur þetta í 36 klst. Ef þrotinn í tonsillae er mikill, hefir myndást
fljótt, er beggja megin og samfara bjúg i vefunum og mikilli eitlabólgu, þá
bcndir alt þetta á b. Einföld kverkabólga fer hægar, er sjaldan beggja
megin, en aftur á ]iá sjúkl. öllu erfiðara með aö opna munninn. — Stund-
um cr afarerfitt aö greina skarlatssótt frá b. fyr en glögt útþot kemur
(ef þaö þá sést) en ætíð skal skoöa slík vafatilfelli b., og gefa blóðvatn.
— Þá villast menn stundum á hettusótt, er eitlaþrotinn er mikill. — Blóö-
vatnsskamtur hans er frá 6.000—50.000 I. E„ (ekki afarhár, en þó miklu
hærri en vér höfum oftast notaö. Hann leggur mikla áherslu á langvinna
rúmlegu, vegna hjartans, vill láta sjúkl. liggja á bakinu, koddalausa, frá
3—9 vikum. Að sjálfsögöu þarf vandlega aö hugsa um næringuna.
— Minna má á það, að vara skyldu menn sig á b. í nefinu, sem cr
algeng, og aö oftast sjást engar skófir í kokinu við d. laryngis. Nef-
kvillanum fylgir rensli úr nefi og nefstýfla; skófir í barkakýli er auð-
velt aö sjá meö laryngoskóp. Börnin orga, svo alt sést furöu auöveldlega,
cf maður er „snar í vendingunni“. Þá má það oft takast, að finna ótvíræöa
barnaveikissýkla í hálssliminu, ef því er strokið á nokkur gler, og þau
lituð. Aö nota þessa ströngu rúmlegu viö létt haldna sjúkl. sýnist óþarf-
lega strangt, og fæstir munu endast til þess, en þó er það satt, að slæmar
lamanir og hjartaveila geta komiö eftir væga veiki. — (9. júli).