Læknablaðið - 01.07.1927, Síða 14

io8
LÆKNABLAÐIÐ
]jví til leiöar, aö stofnaö sé varahéraöslæknisembætti. Skal hún jafnframt
gera till. um starf þessa læknis eða lækna og þó einkum þannig', að hag-
kvæmt sé fyrir heilbrigðisstjórn og héraðslækna." — Samþ. með öllum
þorra atkv. í nefndina voru kosnir: Guðm. Hannesson, Magnús Péturs-
son og Níels Dungal.
X. S t j ó r n a r k o s n i n g. Fundarstjóri vildi afgreiða þetta mál nú
þegar vegna þess, að til þess hafði verið mælst. Þ. E d. mótmælti því
og óttaðist að menn gengju af fundi. Borið undir fundinn og samþykt.
Kosnir voru:
Guðm. Hannesson ............ með 26 atkv.
Gunnlaugur Claessen ......... — 22 —
Níels Dungal ................ — 14 —
Ólafur Finsen ............... — 10 —
XI. S a m r a n n s ó k n i r. G u ð m. Hannesson fór nokkrum orö-
um um þetta mál og kvað svo illa hafa tekist til, að verkefni þau, sem
valin hefðu verið á seinasta fundi hefðu ekki verið send út. Mælti með
þessum verkefnum:
1. Menstruationsaldur íslenskra kvenna.
2. Rannsókn á húsakynnum alþýðu.
Voru þau samþ. með öllum greiddum atkvæðum.
Snorri Halldórsson mælti með að vinna að útrýmingu lúsa
og sagði, að starf væri hafið i Síðuliéraði í þessa átt.
J ó n B j a r n a s o n mintist á, að héraðsl. hefði verið álasað fyrir tóm-
læti í samrannsóknunum, en þetta væri að nokkru samrannsóknanefnd-
inni að kenna. því að hún hefði ekki gefiö nægilegar leiðbeiningar. Eyðu-
blöð og forsögn þurfa að vera svo skýr og ótviræð, að ekki verði um vilst.
Ó 1. F i 11 s e n gat þess, aö rannsókn á húsakynnum ættu héraðslækn-
ar erfitt meö aö framkvæma. Hafði hann notaö ungmennafél. lil aðstoðar.
XII. E k k n a s j ó ð u r i n n. Þ ó r ð u r E d i 1 o n s s o n fór nokkr-
um orðum um málið og fram þessa tillögu:
„Læknafundurinn samþ. gerðir Lf. Rvíkur í þessu máli.“
G u ð m. H a 11 n e s s o n bar fram þessa till.:
„Fundurinn telur réttast að fresta samþyktum í Jjessu máli þangað til
stjórnin hefir gengið úr skugga um vilja og afstöðu lækna utan Rvíkur."
Till. G. H. samþ. meö öllum greiddum atkv. Var þá till. Þ. Ed. talin
fallin.
XIII. K e nsla í heilbrigðisfræði. Davíð S c h. T h o r-
s t e i n s s o n hafði framsögu. Benti hann á, hve mikil fáfræði væri hér
í heilbrigðismálum, vanþrif æskulýðs tilfinnanleg og veikindi mikil. Er-
lendis þætti það ráð best, að koma á fót heilbrigðisfræðiskenslu í öllum
skólum. Lagði hann til, að láta kennara hafa námsskeið í þessari grein í
Háskólanum og ganga þar undir próf í henni. Gæti þetta komist smám
saman á, því að ekki mætti bíða eftir því, aö nægilega margir sérfróðir
kennarar væru til. L í k a m s r æ k t þyrfti að vera undirstaðan og í sam-
bandi við hana æfa og kenna ýmsar hollustureglur. Marga sjúkd. má
forðast, ef rétt er farið að, ef vankunnátta væri ekki til baga. Þjóðirnar
tapa stórfé á henni og viö líka, Þjóðverjar og Ameríkumenn, einnig Eng-