Læknablaðið - 01.09.1934, Blaðsíða 13

LÆKNABLAÐIÐ
99
atSinum eru, hafa svo mikið af ferri-söltum að geyma, að þau eru alls ekki
heppileg til ferro-lækninga.
I Hydrocarbonas ferrosus saccharatus er nálægt því 25% af ferro-salt-
inu oxyderaS og breytt í ferrihydroxyd, og í því ferrokarbonati, sem á
markaðnum er, og ekki er gert varanlegra með sykri, er ennþá meira af
ferro-saltinu oxyderað. Að þvi er ferrofosfatiÖ snertir, er þetta síst betra,
eins og sjá má af eftirfarandi töflu, sem sýnir árangurinn af rannsókn
á 5 ferrofosfat-præparötum, keyptum hjá 4 mismunandi fyrirtækjum:
Præparat Ferro-járns Ferri-járns Ferro-járns innihald í % miðað við allt
I. innihald í °/o innihald í % járn-innihaldið
21.3 11.4 34-9
II. ig.o 14.1 42.6
III. 18.6 14.0 43-o
IV. 14-5 i9-5 57-4
V. 18.6 14.8 44-3
Til þess að komast hjá erfiðleikunum við að framleiða efni þessi hrein,
liggur nærri, að fá efnin mynduð ex tempore, þegar framleitt er það com-
positum, sem nota á efnið í, og þessari meginreglu er sýnilega fylgt hvað
snertir ýms samsett meðul, sem tekin hafa verið upp í pharmacopeur og
uppskriftasöfn. Sem dæmi um slik præparöt má nefna Mixt. Ferri com-
posita, Pill. Ferri compositae og Pill Blaudii, sem framleidd eru úr ferro-
sulfati og kaliumkarbonati. Ekki er þó hægt að telja neitt af þessum með-
ulum sérlega heppilegt ferro-meðal. Mixt. Ferri comp. heldur sér illa, þar
eð ferrokarhonat fellist út í ríkum niæli og oxyderast i ferrihydroxyd, áður
en niixturan er notuð upp. og sundrunarhæfileika Pill. Blaudii er, eftir
rannsóknum K. Schröders* mjög ábótavant. Með endurbættum samsetn-
ingum hefir sundrunarhæfileiki þeirra verið aukinn í uppskriftasafni F.n.
c.H. og DAK., en þó fær maður ekki eins fljóta sundrun á þessum pill-
um, eins og þeim, sem búnar eru til úr tiltölulega þunguppleysanlegum
efnum; að öllu athuguðu, virðast þau meðul, sem innihalda ferro-karbonat
og ferrofosfat, ekki vel fallin til hreinna og áhrifaríkra ferro-lækninga.
Ferrum reductum og ferrum pulveratum.
Með því að nota ferrum reduct. og ferrum pulverat., fæst að likind-
um hrein og þægileg ferro-verkun, þar sem járnið leysist upp smátt og
smátt í saltsýru magans, og myndast þá járnklorid. Ferro-verkunin er þó
varla mjög mikil og notkun á ferrum að minsta kosti, mun vera heldur
gagnslítil (irrationel), þar sem 70—80% af magni því, sem inn er gefið,
finst óbreytt i saurnum, samkvæmt rannsóknum E. O. Folkmar og Ul-
richs**. Samkvæmt rannsóknum A. D. Hörlúck*** leysist Ferrum pul-
veratum fljótar upp, heldur en Ferrum reductum, en þó verður að álíta,
* Knud Schröder, Om Jern og Arsenikpiller, Hospitalstidende 1013, bls. 1519.
** E. O. Folkmar og Ulricli, Undersögelser over hvor store Mændger af det per os
indgivne Ferrum reductum, der udskilles i uforandret Tilstand med Faeces.
Ugeskr. for Læger 1923, bls. 957.
*** Den kvantitative Bestemmelse af Jern i Ferrum reductum. Dansk Tidsskrift for
Farmaci, Bd. I 1926, bls. 37.