Læknablaðið - 01.12.1934, Blaðsíða 138
200
LÆKN ABLAÐIÐ
Frá miÖjum sept. til miÖs okt. reyndur sulfosinkúr. En heldur virtist honum fara
aftur á meÖan heldur en hitt.
14.12.1934 byrjar hann á ný í kasti. Fær þá kl. 2,30 scop.-morfin (1 mg'—2 ctgr),
kl. 10,30 50 ctg luminal, kl. 18,30 scop.morfin: (1 mg—2 ctg). 15. og 16. heldur kastið
áfram og hann faer Medinal 1—1,25 g. 1—2var.
17. kl. 14 Ephedrin 5 ctg. og kl. 19 medinal 1 ,g.
18.12. kl. 12. Ephedrin 5 ctg., kl. 17,30 Medinal 1 g., kl. 18,30 Ephedrin 2,5 ctg.
Róast við þetta, svo ekkert verulega ber á honum og virðist óróakastið búið.
21.12. byrjar óróinn á ný og hélst nú áfram til 31.12. Fékk þá aðeins Medinal og
scopolamin-morfin (2—3 x dgl.). Ephedrin ekki gefið, sumpart vegna þess að aðeins
var til takmarkaður forði, og sumpart til þess að fá samanburð við sjúkdómsganginn
hjá sjúklingnum i fyrra kastinu (14.—16.—18.12.).
Yfirleitt verSur að segja, að E.þhedrin hafi verkað betur á þenn-
an sjúkling en nokkuf önnur lyf, sem hann áður hefir fengið.
III. 43 ára kona, M. S., geðveiki í yfir 20 ár, á spitalanum siðan 1929, No. 71/3S,
algerlega uppleyst, lifir aðeins vegetativu lífi. Hefir undanfarið ár ca. 15—20 daga
í mánuði fengið afar svæsin óróaköst, rífur alt og tætir, ber sjálfa sig voðalega
og aðra, ef nálægt henni er komið, bölvar og ragnar og skammast ógurlega, öskrar
svo heyrist um alt húsið. Köstin standa frá nokkrum klukkutimum upp í nokkra
daga. Þrátt fyrir scop.-morfin róast hún ekki nærri alt af fyr en eftir langan
tíma, oft ekki fyr en eftir annan skamt af því. Kyrðin aldrei nema aðeins um
stundarsakir. Ekkert annað en scop.-morfin dugir í köstunum. f
Síðast liðið haust var reynt að gefa henni sulfosin, en það reyndist greinilega illa
og hafði alls engin áhrif á köstin.
Síðan 20. jan. 1935 hefir hún fengið Eþhedrin 5 ctg. þr. os. i köstunum, í staðinn
fyrir scopolamin. Köstin hafa verið mun minni, standa skemur, ]/\—1 klst., en eru
yfirleitt nokkuð jafn þétt, að þvi er virðist, þó hefir hún aldrei fengið meira en
eitt kast á sólarhring siðan byrjað var á Ephedrini, og aldrei fengið scopolaminmorfin.
Eþhedrin þr. os hefir verkað mun betur á þennan sjúkling en
scoþolamin-morfin eða önnur deyfilyf.
Meðal annars af þessum dænium, tel eg mig geta sagt, að þaö hefir
reynst mér betur að gefa óðum schizophreni-sjúklingum Ephedrin pr. os,
er ertir sympaticus og breytir blóðsöltunum á heppilegan máta, heldur
en deyfilyf, eins og siöur hefir veriö. ÞaS viröist verka vel á bandóða,
frávita schizophreni-sjúklinga, sem ekkert þekt lyf annars verkar vel á,.
og sem yfirleitt eru; erfiSustu sjúklingar sem geöveikralæknar hafa undir
höndum.
Kostirnir við Ephedrin eru margir, ekki sist að það er hættulaust, ef
rétt er á haldiS.
Undir ýmsum öðrum kringumstæðum hefir Ephedrin einnig reynst okkur
betur en scopolamin-morfin, sem sjá má meðal annars af því, að notkun
okkar á spítalanum af scopolamin-morfin-töflum er minkuð úr 100—150
stk. á mán. á hvorri órólegu deildanna, niður í 20 á kvenna- og. 10 á karla-
deildinni síðan við höfum tekið upp Ephedrinmeðferðina.
Ýtarlegri greinargerð birtist í erlendu fagtímariti.