Læknablaðið - 01.03.1937, Blaðsíða 11

LJEKNABLAÐIÐ
25
2. mál: önnur félagsmál.
Formaður félagsins bar fram
svolátandi tillögu:
„Aðalfundur Læknafélags ís-
lands ályktar að kjósa 3ja manna
nefnd til þess, milli aðalfunda, að
endurskoða lög félagsins og gera
við þau breytingartillögur, er
sendist öllum félögum til umsagn-
ar og leggist síðan fyrir næsta að-
alfund.‘‘
Tillagan borin upp og samþykkt
í einu hljóði.
Þessir hlutu kosningu í nefnd-
ina: Magnús Pétursson með 11
atkv., Óskar Einarsson með 9 at-
kv. og Valtýr Albertsson með 9
atkv. — Gunnlaugur Claessen
hlaut 7 atkv. og Bjarni Snæbjörns-
son 7 atkv.
Fundi frestað.
Framhaldsfundur 4. júlí kl. 3 e. h.
1. mál: Fundargerð frá degin-
um áður lesin upp og samþykt
athugasemdalaust.
2. mál: Yfirlæknir próf. dr
med. Sonne flutti erindi um „Súr-
efnisaðöndun í læknisfræðilegu
skyni. (Ilt Inhalation i Therapien).
Erindið þakkað með lófataki.
3. mál: Magnús Pétursson
kvaddi sér hljóðs og bar fram svo-
Iátandi tillögu um stað fyrir næsta
aðalfund:
„Fundurinn felur stjórn félags-
ins að ákveða stað fyrir næsta
at:alfund.“
Tillagan samþykt i einu hljóði.
4. mál: Yfirlæknir Magnús Júl.
Magnús flutti erindi, er hann
nefndi „Holdsveikin". í erindinu
fór hann nokkuð út í sögu holds-
veikinnar á íslandi og útbreiðslu
hennar eftir héruðum. Hann gat
þess, að sem stæði væru 13 sjúk-
lingar úti í héruðum.
Erindið þakkað með lófataki.
5. mál: Yfirlæknir dr. med.
Skúli V. Guðjónsson flutti erindi
um ;,Iðjuheilsufræði“.
Erindið þakkað með lófataki.
Fundargeröin lesin upp og sam-
þykt.
Þ. J. Thoroddsen. Páll Sigurðsson.
+
Guðmundur Björnson landlæKnir.
Með Guðm. Björnsyni land-
lækni er einhver einkennilegasti og
mikilhæfasti maður íslensku
læknastéttarinnar fallinn í valinn,
og sjálfur hefi eg mist einn af
mínum elstu vinum og samferða-
mönnum á lífsleiðinni.
Helstu æfiatriði Guðm. heitins
eru í fám orðutn þessi: Hann var
fæddur 12. okt. 1864 í Gröf í
Húnavatnssýslu. Foreldrar hans
voru Björn hóndi Guðmundsson,
sem lengi bjó á Marðarmýri í
Vatnsdal, og kona hans Þorhjörg
Helgadóttir. Áttu þau hjónin mörg
hörn og var efnahagur þeirra
fremur jiröngur á uppvaxtarárum
G. B., svo litlar horfur voru á því,
að hann yrði settur til menta, enda
gekk þá hin mesta óáran um alt
land. Honum var þó komið um
tima til séra Hjörleifs Einarsson-
ar i Undirfelli og kom þá strax
í ljós, að hann hafði alveg óvenju-
legar námsgáfur, svo prestur reri
að því öllum árum, að honum yrði