Læknablaðið - 01.08.1937, Blaðsíða 5

LÆKNAB LAÐ IÐ
35
Frá Nýja spítalanum á Kleppi.
(Yfirl.: Helgi Tómasson, dr. med)
„Líkamlegir" sjúkdómar geðveikra.
(Somatic Morbidity of Mental Patients).
Eftir Helga Tómasson, Odd ólafsson og Viðar Pétursson.
(With an English Summary).
Ýmsir höfundár hafa tekið til
meðferðar vissa sjúkdóma og sam-
band þeirra við geðveiki, eins og
t.. d. berklaveiki, kynsjúkdóma,
gigt, æðakerfissjúkdóma o. s. frv.
án þess þó að gera grein fyrir, hve
algengir þessir sjúkdómar séu hjá
geðveikum yfirleitt. Almennasta
skoðunin mun vera sú, að soma-
tiskt morbiditet geðveikra sé
mjög lítið, jafnvel svo að þeir
hafa verið taldir „likamlega“ ó-
venju hraustir.
Hve röng þessi skoðun er,
hefir Wohlfahrt í Sviþjóð orð-
ið fyrstur til að sýna einna
greinilegast fram á. Sjúkling-
ar þeir, sem hann hefir rann-
sakað (1934—35) voru 796 konur,
sem á i)4 ári voru á geðveikra-
deild hans. Hjá 594 af þessum
sjúklingum fundust 1039 sjúkdóm-
ar. Hjá 25% af sjúkl. komu engir
somatiskir sjúkd. fyrir þetta 1)4
um óákveðin óþægindi í abdomen
er að ræða. Þó er altaf sjálfsagt
að reyna fyrst og fremst að not-
færa sér til hlítar hin gömlu góðu
diagnostisku hjálparmeðul, til að
greina með alvarlegu tilfellin frá
hinum meinlausari, sem oft má
lækna jafnvel með einföldustu hús-
ráðum, án þess að sjúkl. þurfi að
ganga gegnum alla hreinsunarelda
sérfræðinganna og þá , skipbrots-
hættu, sem af þeim getur stafað.
ár. Jafn mikið morbiditet var hjá
sjúklingum, sem voru skemur en
1 ár og þeim, sem voru lengur en
1 ár. Sjúkdómar þeir, sem komu
fyrir, voru- að heita má úr öllum
greinum læknisfræðinnar, að vísu
mest, eða 64,2%, intern medizin,
13,5% org. taugasjúkd., 8,4% chir-
urgiskir sjúkdómar, aðrir en kven-
sjúkdómar. Úr öðrum greinum var
færra.
Medizinsku sjúkdómarnir voru
langsamlega mestir úr org. resp ,
org. circ. og org. digest. Wohl-
fahrt dregur þá ályktun, að það sé
því sérstaklega nauðsynlegt fyrir
geðveikralæknana, að vera vel að
sér í intern medizin, hjartasjúkd.,
lungnatub., og geðveikraspítalarn-
ir þurfi að vera þannig búnir, að
þeir sérstaklega geti tekið að sér
meðferð jjessara sjúkdóma, og hafi
fullkomnum lækniskröftum á að
skipa til þess. Og hann færir rök
að því, að það myndi á allan hátt
borga sig best fyrir sjúklingana
og þjóðfélagið í heild.
Um líkt leyti og Wolilfahrt
byrjaði sínar ranns'óknir höfðum
við á Nýja Kleppi byrjað undir-
búning undir svipaðar rannsóknir,
en þó nokkuð öðru vísi, sem sé,
hvaða „líkamlega" kvilla er að
finna hjá geðveikum sjúklingum,
er þeir koma á spítala?
Það hefir talsverða þýðingu að
vita þetta, því í mörgum tilfellum
er alveg augljóst samband á milli
einhvers almenns likamlegs kvilla,