Læknablaðið - 01.10.1937, Blaðsíða 3

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYIvJAVÍKUR
RITSTJÓRN: HELGITÓMASSON, SIG. SIGURÐSSON, JÓH. SÆMUNDSSON
23. árg. Reykjavík 1937. 5. thl. : .
Ny meðferð útvortisberkla
eftir P. V. G. Kolka, héraðslækni
Einu ári eÖa svo áður en eg fór
úr Vestmannaeyjum, sá eg getið
um nýja meðferS á köldum ígerð-
um eftir ítalskan prófessor nokk-
urn, sem eg því rniður hefi gleymt
nafninu á. Hún er í því fólgin, að
dæla jodoformi og klórsúru kiníni
uppleystu í io% styrkleika í klóró-
formi inn í igerðirnar. Þetta er
gert fyrst 5. hvern dag, en síðan
sjaldnar. Eg hafði þá á sjúkrahús-
inu konu um þritugt, með opna
herkla í hnélið. Hún hafði 2 árum
áður fengið tumor albus og var
gerð resectio á liðnum í Reykja-
vík, en eftir að konan kom heim.
tók þetta sig upp aftur, svo að 4
—5 fistlar með miklum útgangi
mynduðust utan við hnéskel og í
hnésbótinni. Konan hafði þegar átt
6 börn og var vanfær, er þetta
gerðist. Hún hafði áður komið
heldur hart niður og ein fæðingin
orðið tangarfæðing. Eg áleit rétt
að gera konuna ófrjófa, og til þess
að slá tvær flugur í einu höggi og
losna við erfiða fæðingu undir
þessum kringumstæðum, gerði eg
á henni samtímis, er léttasóttin
byrjaði, keisaraskurð og miðhlutun
á báðum eggjagöngum. Síðan var
hún á sjúkrahúsinu, eins og áður,
en fistlarnir á hnénu greru ekki,
þrátt fyrir venjulega meðferð með
á Blönduósi.
phenol-kamfóru, jodoformemulsio
etc. Gekk svo á annað ár, en þá
fór eg að reyna jodoform-kínin-
inndælingar í fistlana, og þarf ekki
að orðlengja það, að eftir nokkra
mánuði voru þeir allir grónir og
konan tekin við heimili sínu á ný.
Eg hefi haft nokkra sjúklinga
með útvortisberkla undir hendi,
síðan eg kom í mína gömlu átthaga
norðanlands, og hef notað þessa
aðferð með mjög góðum árangri.
Skal fyrst nefna ungan mann, S.
V., sem hafði verið hér á sjúkra-
húsinu í 8 mánuði áður en eg kom
og var með mörg berklasár út frá
eitlum á hálsi og í holhöndum. Þau
sár og fistlar greru öll á nokkrum
mánuðum og hefir maðurinn verið
heill heilsu síðan. Sama sumar
dvaldi hér á heimili okkar frænd-
stúlka konu minnar í 3—4 vikur.
Hún hafði lokaða berkla í úlnlið
og hafði gengið með hendina i
gibsi öðru hvoru undanfarin ár.
Eg tók af henni gibsið og lét hana
ganga með hendina lausa, gaf henni
4 inndælingar og lét hana svo fara
heim til sín, enda var gúllinn þá
að hjaðna niður. Hún tók rétt á
eftir að sér forstöðu stórs heimilis
og hafði verið hraust í hendinni æ
síðan, er eg seinast spurði til henn-
ar. —