Læknablaðið - 01.08.1941, Blaðsíða 22

96
LÆKNABLAÐIÐ
vikur eru liönar frá sýkingu) og
blanda saman.
Inflúensan hefir löngum valdiö
mönnum heilabrotum, svo óút-
reiknanleg sem hún er á margan
hátt. Virusrannsóknir siöustu ára
viröast opna leiö til skilnings á
ýmsu háttalagi hennar, en margt
er þó enn órannsakað, einkum við-
víkjancB margbrejýtileik faraldr-
anna og hverfulleik ónæmisins. Þá
veldur þaö og- erfiðleikum og rugl-
ingi, ekki sízt er bólusetning er
höfö um hönd, aö klinisk diagnosis
er oft næsta óáliyggileg.
Pfeiffers bakterian (Hænro-
philus influenzae) virðist hafa
gleymst í bili, og er þó ekki að
vita nema henni eigi eftir að skjóta
upp aftur sem sakborning að ein-
hverju leyti. I því sambandi má
minna á það, aö svína-inflúenzu,
sem um margt svipar til manna-
inflúenzu, valda virus og baktería
(Hæmaophilus influenzae suis) í
sameiningu. Virus þetta likist í
mörgu inflúenzu-virus manna,
verkar m. a. alveg eins á meröi,
og í blóði manna finnast oft mót-
efni, sem verka á það. Sú tilgáta
hefir nú komið fram, að þetta
svína-virus sé i rauninni virus það,
sem valdið liafi inflúenzunni al-
ræmdu 191S—1919. Hafi það
hlaupið i svínin, umbreytzt þar
og síðan varðveizt meö þeim, eftir
að því var ekki lengur vært manna
á meðal. Nokkuð er það, að sviná-
inflúenza þekkist ekki fyr en 1918.
eftir að inflúenzan var komin i
algleyming.
Úr erlendum Iseknaritum.
MV. í Argentínu. — Hjónaefni
verða að skoðast og sýna heil-
brigðisvottorð. Aðeir.s sérfróðir
læknar skoða (1800 af 11700 lækn-
um), og þá aðallega spítalalæknar.
Skoðanir þessar hafa engri mót-
spyrnu mætt hjá fólki.
Nauðsynleg lyf eru tollfrí og að-
eins látin úti eftir ávísun læknis.
Af nýliðum voru 1,6% sjúkir
1937 en aðeins 0,87 1938. (J.A.M.A.
20. apr. '40). G. H.
Trichinasisfaraldur gaus upp
áramótin siðustu í Wolverhamp-
tonhéraði í Englandi, og er slíkt
fágætt nú orðið. Ekki áttuðu þeir
sig strax á þessu ensku læknarnir,
en með aðstoð sérfræðinga varð þó
fljótlega úr þessu slcorið. Auðvitað
stöfuðu trichinurnar frá svínum.
og það kom í ljós, að fólkið hafði
étið svínabjúgu, sem trichinur voru
í. Rækileg suða eða steiking hefði
þó átt að drepa þær, en raunin var
sú, að margir átu bjúgun hrá,
einkum konur (ca. 80%).. Þær
smökkuðu á bjúgunum hráum, er
þær bjuggu til miðdegismatinn,
hafa liklega verið svangar.
Þó svínarækt sé lítil hér á landi.
gæti þó viljað til, að menn sýktust
af trichinasis. í enska faraldrinum
fengu allir sjúkl. þrota eða bjúg
í augnlok og jafnvel andlit. Vöðv-
ar urðu aumir og stirðir, og var
sársaukinn stundum mikill. í lilóði
var mikil eosino]ihilia. Stundum
voru meningitis eða melancholia-
einkenni. (Lancet 15. febr. '41.)
Félagsprentsmiðjan h.f.