Læknablaðið - 01.01.1947, Blaðsíða 15

L ÆKNABLAÐIÐ
3
himnunni. Myndbrenglun (me-
tamorphopsi) og Ivísýni (di-
plopia) á öðru auganu kemur
helzt fyrir, þegar sjúkdómur-
inn liefir náð maculasvæðinu.
Einkenni við rannsókn:
Þegar kastað er ljósi inn í aug-
að sést ekki alls staðar liið
jafna rauða endurskin (reflex)
frá augnbotninum lieldur ein-
livers staðar grár eða gráhvitur
reflex, misjafnlega þéttur. Ef
ljósinu er heint að nethimnu-
losinu sést himna (membran),
oft með grunnum eða djúpum
fellingum, og liggja x-etinaæð-
arnar yfir henni. Við augn-
hreyfingarnar sést að himnan
titrar (tremulerar). Nethimnu-
losið nær ýmist yfir takmarkað
svæði eða allan fundus flatt eða
blöðrulaga, skarpt eða óskýrt
afmarkað. Venjulega smá-
hækkar amotionin frá papill-
unni og úteftir, en röndin get-
ur þó risið upp og liulið alveg
papilluna. Æðarnar verða
hlykkjóttar, eins og brotnar, og
eru miklu dekkri útlits en ella,
sem stafar af ljóskastinu frá
chorioidea.
Sjúkdómurinn getur komið
fyrir livar sem er i augnbotnin-
um. Oftast finnur maður eina
eða fleiri rifur, oft sjást blæð-
ingar, pigment- og smá chole-
sterinblettir.
Á byrjunarstigi er oft erfitt
að sjá hvort um ablatio er að
ræða eða ekki, einkum við
mikla nærsýni eða grugg i
glerhlaupinu.
Sjóntruflanir fara eðlilega
eftir þvi hvar og hversu út-
breitt nethimnulosið er, hvort
])að nær yfir á maculasvæðið
eða ekki. Oft er lausi lilutinn
alveg blindur og fellur þá til-
svarandi partur burt úr sjón-
sviðinu. Stundum lielzt Ijós-
skynjunin í sterku ljósi í lang-
an tíma. Það er mjög mikils-
vert við sjúkdóm þennan að
mæla nákvæmlega sjónsvið,
því það gefur bendingu um út-
breiðslu sjúkdómsins og ástand
sjónhimnunnar, einnig er
nauðsynlegt að prófa fyrir lit-
um, því þeir liverfa mismun-
andi fljótt úr sjónsviðinu. Við-
kvæmust er skynjunin fyrir
bláa litnum, því næst þeim
rauða og græna.
Rifurnar og götin í nethimn-
unni eru í flestum tilfellum
primær- cn ekki secundær
complication þó það geti kom-
ið fyrir. Síðan mönnum varð
ljós þýðing rifanna, er leitað
mjög vandlega að þeim og finn-
ast þær oftast í 80—90% tilfell-
anna, að minnsta kosli meðan
sjúkdómurinn er í byrjun. Rif-
urnar eru margvíslegar að lög-
un, en oftast nokkuð einkenn-
andi útlits, algengastar eru
skeifulaga rifur. Stundum rifn-
ar sjónliimnan frá ora serrala
á stóru svæði (abruptio oratis)
cystoid hrörnun í jöðrunum
veldur oft mörgum keðjulaga