Læknablaðið - 01.01.1947, Blaðsíða 20

8
LÆKNABLAÐlÐ
tróöurnar snerta sclera, þar til
hún lítur út eins og pergament.
Með þessari aðferð er annað-
livort hrennt aðeins í kringum
rifurnar eða brenndur stærri
flötur, til þess að tryggja sér
hetur að rifurnar scu innan
þess svæðis, sem brennt er.
4.) Elektrolyse (katholyse).
Menn liafa reynt, með clektro-
lysu, að gera aðgerðir við net-
himnulosi, nota galvaniskan
straum og valda hólgu i aug-
unum á þann hált. Galvaniski
straumurinn myndar lúta og
sýrur við pólana, i liinum lif-
andi vef. Aftur á móti er það
aðallega hitinn, sem verkar
við diatliermiuna.
Fleiri aðferðir hafa verið
notaðar, t. d. að frysta með kol-
sýru og hrenna með joðupp-
lausn, en diatliermiaðferðin
virðist nú auðveldust og einna
líklegust til góðs árangurs.
Árangur. Þegar á það er lit-
ið, live stult er siðan mönnum
tókst að lækna sjúkdóm þenn-
an, má segja, að árangurinn sé
góður. Það er talið, að 50—80%
sjúkl. fái bala, og jafnvel hærri
tala, cf liægt er að gera aðgerð-
irnar rétt eftir að sjúkdómur-
inn byrjar.
Irídicatio iil aðgerðar. Gam-
alt nethimnulos og stórar rif-
ur lnxfa að öðru jöfnu verri
batahorfur. Þó má gera aðgerð,
livort sem nethimnulosið er ný-
legt eða gamalt, og hver sem
fjöldi, lögun og stærð rifanna
er. Þar eð horfurnar, quo ad
visum et sanationem, eru því
hetri, því fyrr sem aðgerðin
er framkvæmd, er sjálfsagt að
gera hana eins fljótt og unnt
er. —
Eftirköst aðgerðanna. Gom-
plicationir koma fremur sjald-
an fyrir. Greint er milli hlæð-
inga meðan á aðgerðinni stend-
ur, og blæðinga inn i glerhlaup-
ið, 5—9 dögum eftir aðgerð.
Þurfi að gera aðgerðina aftar-
lega á hulhus (20 mm. og þar
yfir), er hætta á að særa vor-
texvenurnar, og geta ])á komið
slæmar blæðingar. Einnig er
nauðsynlegt að fara varlega i
láréttu meridiönunum, vcgna
þcss að þar liggja aftari löngu
ciliar-slagæðarnar og taugar.
Einstöku sinnum kemur snögg-
lega lágþrýstingur, framhólfið
verður djúpt, hjúgur í slímhúð
augans og jafnvel á augnalok-
um. Þá getur stöku sinnum
komið vægur endoplithahnitis,
með aftari samvöxtum, gruggi
í glerhlaupinu og exsudation
í framliólfi.
Eftirmeðferð. Áður létu
menn sjúkl. liggja hátt eða lágt
með höfuðið, á h. eða v. lilið,
eftir ])ví hvar rifurnar voru i
auganu. Nú er mest áherzla
lögð á, að sjúkl. liggi rólegir
og að sem hezt fari um þá í
rúminu. Varasamt er, vegna
lungnabólguhættu, að láta gam-
alt fólk liggja lágt með hevð-
arnar. Sjúkl. fá, fyrstu dagana.