Læknablaðið - 01.03.1947, Blaðsíða 34

60
Fram til 20 úra aldurs cr að-
albreyting blóðmyndarinnar
fólgin í blutfallslegri fækkun
lymphocyta og tilsvarandi
fjölgun neutropbil leucocyta,
og er Iilutfallið milli stafkjarna
og skerðikjarna leucocyta lítt
brevtt frá 4 ára aldri.
Tafla I.
Aldur Kjöldi o rt Eosinophil Stafkjarna *§ c J* 2. U X. Neutrophil alls Lynipho* cytar u « O G O s
1—4 ára 32 0.2 4.9 2.4 36.9 39.3 50.0 5.G
á—9 ára 55 0.3 3.5 2.6 43.5 46.1 45.0 5.1
10—14 ára 65 0.3 3.3 2.5 43.7 46.2 44.8 5.4
15—19 ára 39 0.3 2.6 2.9 47.7 50.6 41.2 5.3
20—49 ára 111 0.3 2.7 3.2 52.4 55.6 36.7 4.7
• 50 ára og cldri 37 0.3 2.5 3.6 52.8 56.4 35.6 5.2
J. St. & Th. Sk. lö—09 ára 322 0.6 2.5 2.7 48.4 51.1 39.6 6.2
Sé nú aldursflokkurinn 20—
10 ára borinn saman við töl-
ur þeirra .T. St. og Tb. Sk., verð-
ur tæplega séð, að iim mark-
vcrðan mun sé að ræða á litlu
flokkunum (nema belzt baso-
phil kyrningum), þegar jiess
cr gætt, hve frávikin geta orð-
ið stór. Auk Jæss getur komið
lil grcina nokkuð mismunandi
mat á stafkjarnafrumum og
monocytum. Að vísu er all-á-
berandi munur á fjölda baso-
phil kyrninga, en ])ar er og
lalningaskckkjan blutfallslega
langmest. E.t.v. mætti þó liugsa
sér að ])eir befðu ekki lit-
azt nógu vel, þar eð blóðstrok-
urnar voru geymdar mjög
lengi áður en þær voru lil-
aðar, (litun: Giénisa eða May-
Grúnwald-Giemsa), en ekki
virðist það þó hafa baft áhrif
á litun eosinophil kyrning-
anna.
Þá er að athuga stóru flokk-
ana, lymphocyta og neutropliil
kyrninga. Meðalfjöldi lympho-
cyta er bér 36.7% ±7.2, í stað
39.6±8.65 skv. .T. St. og Th. Sk.
Þótt munurinn virðist ekki
mikill, nær bann því að geta
talizt rcikningslega markverð-
ur, ]). c., ef ekki er tekið tillit
til talningarskekkju hverrar
stroku. En talningaskekkjurn-
ar geta einmitt ruglað reikning-
inn verulcga, eins og áður var
vikið að, og sé það liaft i huga,
verður tæplega sagt, að mun-
urinn sé markverður. Auk ])css
má benda á það, að hóparnir
cru ekki alveg sambærilegir að
aldri. Ef mikið hefir kveðið að
unglingum innan tvitugs í hóp
þeirra J. St., mundi það hafa