Læknablaðið - 01.11.1947, Blaðsíða 18

110
LÆKNABLAÐI ð
Oí>' það var því c'Ölilegt, aÖ
LæknablaðiS gæfi úl sérstakl
minningarrit, helgað honuni,
er liann varð sjötugur: „Einn
bezti maður islenzku lækna-
stéttarinnar cr sjötugur i dag,
0. sept. 1936,
Mann befir frá upphafi verið
ábugasamasti stuðningsmaður
Læknablaðsins.*'
Hlaðið minnist þessa manns
með eftirfarandi greinum:
1) Maðurinn ' Guðmundur
Hannesson, eftir dr. theol.
.1 óii Helgason biskup.
2) Læknirinn Guðmundur
Hannesson, eftir Sig. Magnús-
son.
3) Kennarinn Guðmundur
Hannesson, eftir Bjarna Jónss.
1) Samkennarinn Guðmund-
ur Hannesson, eftir J. Hj. Sig-
urðsson.
5) Læknafclag ísl. og Guð-
mundur Hanncsson, eftir Magn
ús Pétursson.
í viðurkenningarskyni fyrir
slörf lians i þágu læknastéttar-
innar var bann auk þcssa 1932
kosinn beiðursmeðlimur í
Dansk Medicinsk Selskab og
1936 i Læknafélagi Reykja-
víkur.
Eins og áður er sagl gerðist
Guðníundur Hannesson, þeg-
ar um aldamótin, brautryðj-
andi i spítalamálum landsins,
með þvi að fá 1 »yggt sjúkrahús
á Akureyri og komið á við það
viðurkenndri læknaskipun.
En honum var ljóst að meira
þurfti til, og' þó einkum eftir
að hann varð læknakennari,
sem sé Landsspítali: Fullkom-
i'ð sjúkrahús, búið nýjustu
tækjum livers tíma, þar sem
færi fram almenn menntun
stúdenta og ungra lækna og
sérfræðileg frambaklsmennt-
un eldri lækna í aðalgreinum
læknisfræðinnar. Ritaði hann
fjölda ritgerða um nauðsynina
á Láíndsspitala og' var sjálf-
kjörinn í byggingarnefnd lians
er til kom. Hann lét sig og mjög
skipta nauðsynina á byggingu
annarra sjúkrahúsa og sjúkra-
skýla, sem og læknisbústaða,
því hánn Ieit á sjúkrahúsþörf
landsins i heild og hafði á-
kveðnar tillögur um lausn þess
máls.
Ábugi G. H. á þjóðmáluin,
sem þegar var brennandi á
yngri árum Iians, bélzt alla ævi.
Þótl hann, sakir mikilla ann-
arra starfa, ekki gæli gefið sig
af alhug að þcim seinni lielm-
ing ævinnar. Hann var þing-
maður Húnvetninga 1í)14—15,
en ekki áttu þingstörfin við
hann. Gat lnmn illa þolað
„flokksaga", en vildi um of
krvf.ja mál lil mergjar og „sjá
sjónarmið bins“. Þótt þingset-
an yrði stutt, liélt hann áfram
að hugsa sjálfstætt um ýmis
þjóðmál og lagði stundum orð
í belg um dægurmál eða vanda-
mál þjóðfélagsins . og alltaf