Læknablaðið - 01.11.1947, Blaðsíða 20

112
LÆKNABLAÐI í)
gætuin alla tíð. Var liún hon-
nm mikill harmdauði. Leit
liann með lotningu á störf kon-
unnar og sérstaklega læknis-
konnar og lét hann oft í ljós
aðdáun sina á lækniskonunum
og brýndi fvrir mönnum að
skilja störf þeirra og vanda
sama aðstöðu. Hann missti einn
son uppkominn í flugslysi og
tók sér það mjög nærri, en
naut ótakmarkaðs ástríkis
hinna barna sinna og tengda-
harna, og taldi sig mikinn iiam-
ingjumann.
('i. H. átti marga vini og að-
dáéndur. Á jafnlangri ævi og
hans, varð auðvitað ekki hjá
því komizt, að lakast á við
aðra. En alltaf niun hann liafa
fylgt glímuregliinum, svo jafn-
vel þeir, sem stóðu á öndverð-
um meið, urðu að viðurkenna
að liann vildi ekki leika nema
„fair play“.
Það var gott að vera i návisl
hans. Vinátta lians virtist vera
svo fölskvalaus.
Eg held að Guðmundur
Hannesson liafi verið einn af
mestu andans aðalsmönnum
hér á landi á seinni árum. Hann
var drengskaparmaður, sem
vildi aldrei nema vel. Hann
var vitur maður og geysilega
margvis. Hann var risi innan
læknastéttarinnar. En auð-
mjúkur sonur Islands.
Allir læknar, og aðrir lands-
menn, drúpa höfði i minningu
lians.
llchji Tómasson.
Afsreiðsla os innheimta Læknablaðsins er í Félagsprentsmiðjunni h.f..
Reykjavík. Simi 1040. Pósthólf 757.
Félagsprentsmiðjan h.f.