Læknablaðið - 15.11.1947, Blaðsíða 9

LÆKNABLAÐIÐ
119
skeiði.Það eetur stundiun verið
ástæða til, að reyna liormon-
meðferð við testisatrofi af öðr-
um ástæðum, en það er sér-
fræðinga að dæma um það.
Helzt væri þá að reyna gonado-
troji hormon af hvpofyse upp-
runa, sem t. d. er í Antex Leo,
og sem örfar frjóvefina (ger-
minativ) og stoðvefina i testes.
Við pcirotitis-orchitis hefur
verið stungið upp á að gera
multiplar incisionir í tunica
alhuginea. Testisatrofi, sem
kemur eftir þenna orchitis,
stafar af of miklum og lang-
vinnum þrýstingi á hinn við-
kvæma testisvef, og það má
koma í veg fvrir það með þess-
um incisionum, ef gerðar eru
í tæka tíð.
Loks skal ég með fáum orð-
um minnast á vaso-epididym-
ostomi, operation, sem gerð er
vegna lokunar á vas deferens.
Við gonorrhoiskan epididv-
mitis lokast sáðgangarnir i eða
rétt við cauda epididymis,
og ef epididymitis er beggja
vegna, verður afleiðingin a-
spermi. Til þess að operation-
in geti borið árangur, verður
tveimur skilyrðum að vera
fullnægt:
/ fyrsta lagi verður testis-
vefurinn að geta framleitt lif-
andi spermatozoa.
1 öðru lagi verður vas defer-
ens frá þeim stað, sem skevta
á við, og til orificum urethrae
externum, að vera opinn. Ope-
rationin er oftast kennd við
Ameríkumanninn Hagner, en
Martin í Philadelphia stakk
fyrstur upp á henni.
Til þess að ganga úr skugga
um, hvort testisvefurinn sé góð-
ur, er í staðdeyfingu tekin próf-
excision úr testis. Það er hægt
að gera með hnif og pincettu,
en hezt er að nota rafmagns-
trepan, sem snýst eins og bor,
og gefur vefstykki að lögun
eins og 2—3 cm. ánamaðkur.
Þetta er gert ambulant, og
stjúkl. er heima meðan vef-
stvkkið er rannsakað.
Það er hægt að nota ýmsar
aðferðir til þess að prófa
rennslið i ductus deferens. Það
má t. d. stinga finni holnál per-
cutant inn í ductus deferens
og dæla inn lituðum vökva,
t .d. methylenbláma, distalt.
Skömmu á eftir kastar sjúkl.
af sér lituðu þvagi, ef gangur-
inn er opinn. Eða maður get-
ur sprautað inn kontrastefni
og tekið röntgenmynd. Lumen
á vas deferens er ákaflega
þröngt, svo okkur fannst að
erfitt mundi vera að hitta það
með percutan stungu. Við rann-
sökuðum því alltaf passage
meðan á sjálfri aðgerðinni
stóð. Hana gerðum við í stað-
devfingu eða lítilli mænudevf-
ingu, fórum inn gegnum lang-
skurð efst í skrotum og dróg-
um fram testis og epididymis.
Þar næst völdum við stað á
vas, nokkrum cm. frá cauda,