Læknablaðið - 15.11.1947, Blaðsíða 10

120
LÆKNABLAÐIf)
og skárum með langskurði inu
í lumen. Síðan er örmjórri
oddlausri nál stungið inn í lu-
men og sprautað distalt annað-
hvort lituðum vökva, sem þá
sést koma fram i orific. uretli-
rae externum, ef passage er,
cða þá bara sterilu vatni.
Nokkurn þrýsting þarf að nota,
en með litilli æfingu finnur
maður fljótt, hvort passage er.
Ef svo reynist, snýr maður scr
að epididymis og sker i liann
langskurð. Ef j)á kemur strax
mjólkurkenndur vökvi fram í
sárið, jiarf varla framar vitna
við, en ])ó er rétt að taka dropa
á objectgler og láta skoða und-
ir smásjá. Sjást ])á auðveld-
lega lifandi frjó, ef allt er með
felldu. Ef svo er ekki, eru gerð-
ar flciri incisionir og maður
leitar fyrir sér. Þegar fundinn
hefir verið góður staður. er
gcrð anastomosa milli incision-
anna í vas deferens og epidi-
dymis. Bezt hefur reynzt, að
sauma með grönnum silfur-
])ræði, en við notuðum fínl
fishgut, og síðan er sárinu lok-
að á venjulegan hátt. Hæmo-
stuse verður alls staðar að vcra
fullkomin. Faber lagði finl
fishgut góðan spöl niður eftir
vas defcrens og leiddi út úr
sárinu. Þráðurinn var svo tek-
inn eftir nokkia daga. Hann
var þó ckki viss um, hvort það
gerði nokkurt gagn. Operation-
ina má gera öðru megin eða
I)eggja vegna, eftir vild. Eins
má endurtaka hana, ef hún
misheppnast fvrst. Hagner lief-
ir tviskorið nokkra sjúklinga
með góðum árangri. Hagner
skýrir frá aðgerð á 21 sjúkl.,
þar sem náðist góður árangur
í 38^ . Faber hafði skorið 14
karlmenn, ])egar ég siðast vann
með honum. Þrír þeirra áttu
])á þegar óléttar konur, en
reynslutími margra var of
stuttur til þess, að hægt væri
að scgja nokkuð um árangur
hjá þeim, en lcyfilegt er að
vænta góðs árangurs af þess-
ari aðferð á mörgum tilfellum.
IJR ERL. LÆKNARITUM
Aðskotahlutur flyzt með blóðrásinni.
Læknar hafa oft rekið sig á það,
að uálar og málmftisar færást úr
stað í likamanum, stundum ótrúlega
langt.
í Nord. Med. nr. 23, 1947, hls. 1293,
er sagt frá þvi, er málmflis fluttist
með blóðinu sem embolus. Sjúkling-
urinn kom til læknis, daginn sem
flisin stakkst inn, og mátti þá finna
hana og sjá á röntgenmynd 5—(i cm
frá stungustaðnum, undir húðinni
i vinstri olnbogabót. Daginn eftir
átti að taka flisina, en þá fannst
hún ekki. Nokkru siðar var aftur
gcrð leit að flisinni, sást hún þá á
röntgenmynd og var nú stödd neðst
í liægra lunga.
Það er þvi ráðlegast, að taka svona
aðskotahluti tafarlaust, er þeir hafa
verið staðsettir. Ó. G.