Læknablaðið - 01.12.1956, Blaðsíða 42

152
LÆKNABLAÐIÐ
hve vöðva-truflanir vilja
skemma myndina. Þetta liefur
þó tekizt með að koma fyrir
elektróðum á sjálft heilayfir-
borðið (Gibbs & Lennox ’36),
eða með nolkun curare.Það,
sem sést í beinu sambandi við
kliniskt kast eru hviður af öld-
um með tíðni 15—40/sek. Þetta
er samfara toniskum krampa
með andardráttarstöðvun og
vaxandi cyanosis. Þessar öldur
eru lágar fyrst, en hækka og
verða hægari. Þegar kloniski
þátturinn byrjar sjást koma
hægar bylgjur inn á milli hinna
hröðu, sem verða svo strjálari
og strjálari unz kastið líður hjá.
Síðan tekur við stupor samfara
mjög flötu heilariti með hæg-
um bylgjum. Það breytist sið-
an meira og meira í áttina við
eðlilegt svefn-heilarit og síðan
vaknar sjúkl. Hins vegar getur
líka verið að þess í stað verði
meira og meira af hröðum
bylgjum aftur og ný hviða
skelli yfir sjúkl. og þannig koll
af kolli: status epilepticus.
Hjá þeim sjúkl., sem liafa
þéttari köst sést oft í samræmi
við það meiri eða minni ab-
normitet í heilariti milli kasta,
oftast þá meira af hægum
bylgjum en eðlilegt. Sé hins
vegar mikið af hröðum bylgj-
um þykir það benda til þess að
„gr. mal“ sé í uppsiglingu (sbr.
það, sem sagt var hér að fram-
an um myoklon epilepsi).
Flestir sjúkl. með „grand
mal“ fá fyrst einkenni snemma,
í bernsku eða á unglingsárum.
Aðeins um 14% þeirra hafa
nokkur einkenni frá tauga-
kerfi og hjá 79% er ekki vitað
um neina líklega orsök. Við-
loðandi sálsýkiseinkenni koma
fram hjá fáum, fávitaháttur
í ca. 6%.
Mikið hefur verið talað um
svonefnda „epileptiska psyke“
og vaxandi sljóleika með árun-
um. Af rösklega 1900 sjúkling-
um, sem Lennox rannsakaði
sérstaklega frá þessu sjónar-
miði, taldi hann 67% eðlilega,
23% lítillega andlega hrörnaða,
10% greinilega andlega hrörn-
aða. Af sjúklingum, sem taldir
voru normal við fæðingu fann
hann 75% normal, þegar hann
fékk þá til rannsóknar og ótví-
ræða hrörnun hjá aðeins 7%.
1 flokki þeirra sjúkl., sem
höfðu hlotið einhvers konar
heilatrauma taldi liann 54%
eðlilega, en af sjúkl., sem höfðu
haft epilespsi í 25 ár eða leng-
ur voru 46% normal. Ýmsum
þykir að þessar tölur geti mjög
orkað tvímælis og benda á að
þessir sjúklingar Lennox séu
að mestu polikliniskir og gefi
því að verulegu leyti aðra
mynd en fram kæmi við rétt-
ari „blöndu“.
Um orsök að andlegri hrörnun
hjá ep'leptici eru nokkuð skipt-
ar skoðanir og lítið vitað með
vissu. Talað er Um meðfædd-
an, að einhverju leyti arfgeng-