Læknablaðið - 01.12.1956, Blaðsíða 44

154
LÆKNABLAÐIÐ
samstiga (bilateral synchron),
benda til þess, að upptökin séu
i einhverju því neuron-kerfi,
er hafi samband jafnt við cor-
tex beggja lieilahvolfa og
starfi þá samræmandi á starf-
semi þeirra. Hvaða truflun það
sé í „centrencephal“ kerfmu,
sem þessu valdi segja þeir ekk-
ert ákveðið um, en virðast helzt
gera ráð fyrir einhverjum fvs-
io-kemiskum truflunum.
VI. Þá kemur enn einn flokk-
ur epilepsi: Psykomotor epi-
lepsi. Það er mynd, sem oftast
kemur fram fyrst hjá sjúkling-
um milli 15 ára og tvítugs, en
getur komið miklu fyrr, jafn-
vel þegar á fyrsta ári. Hjá 88%
sjúklinga er ekki nein neuro-
logisk einkenni að finna og hjá
76% er ekki vitað um neinar
sennilegar orsakir, en algeng-
ast er trauma, þegar vitað er
um orsakir eða hjá um 11%.
Þessi flokkur, eða klinisk fyrir-
brigði, sem koma fram hjá
sjúkl. með þessa mynd epileps-
iu, liafa verið nefnd mörgum
nöfnurn: Epileptiskir eqviva-
lentar, fugue, automatismus, o.
fl. Menn voru ekki á eitt sáttir
hvort þessi fyrirbrigði væru
paroxystisk eða post-paroxyst-
isk. Þegar lieilaritun kom til
sögunnar sást, að þetta form
var samfara hviðum af hæg-
um bylgjum, 4/sek., eða bylgj-
um með hærri spennu 6/sek. yf-
ir öðrum eða báðum lobi tem-
porales. Hjá 50% sjúklinga sést
„spike-fokus“ yfir fremri tem-
poral region, þ. e. a. s. svarandi
til fremsta liluta lobus tempor-
alis, nokkru algengara v. meg-
in. Heilarit er að því er Gibbs
telur, eðlilegt hjá tæpum 49%
þessara sjúkl. vakandi, en sé
tekið lieilarit í svefni séu það
ekki meira en 7—8%, sem hafa
eðlilegt liellarit. Það virðist
vera hið áðurnefnda fokus í
fremri temp. reg., sem kemur
svo miklu skýrar fram í svefni.
Iljá sjúld., sem hafa þess kon-
ar fokus kemur frarn psylco-
motorisk epilepsi lijá 90%, en
sé fokus annars slaðar, t. d.
frontalt, eins og fyrir kemur
hjá minna en 1% sjúkl. með
þessa mynd epilepsi, þá kemur
klinisk psykomotor-epilepsi
ekki fram nema hjá um 5%.
Sjúkdómsmyndin getur ver-
ið afar mismunandi. Nokkra
daga eða nokkrar klst. fyrir
kast getur sjúkl. verið afar erf-
iður í skapi. Aura í elnhverju
formi er algengari með þessari
mynd epdepsi en nokkurri
annarri eða hjá röskl. 40%, al-
gengust er „gastrisk aura“, hjá
um 10% og þar næst „déja
vue“ bjá rösklega 5%, en auk
þess fjöldi tilfinninga-afbrigða
og skynjana, sjón-, heyrnar-
og lyktar-misskynjanir og of-
skynjanir, o. s. frv. Það virðist
sem sjúkl. missi eklci algjör-
lega meðvilundina, í venjuleg-
um skilningi, hann svarar (re-
agerar) umhverfi sínu á ýms-