Læknablaðið - 01.06.1965, Blaðsíða 29

LÆKNABLAÐIÐ
5
Sigurður Sigurðsson, landlæknir:
LÆKNABLAÐIÐ 50 ÁRA
Þegar Læknablaðið hóf
göngu sína fyrir rúmum 50 ár-
um, höfðu margir forvigis-
menn þess þungar áhvggjur.
Óltuðust þeir, að ofætlun
mundi reynast að lialda hlað-
inu úti, aðallega af eftirtöld-
um þremur ástæðum: Fáir
innan stéttarinnar mundu fásl
til að rita í það og það því
veslasl upp af efnisskorti.
Kostnaður við útgáfu þess yrði
of mikill og varla hægt að
gera ráð fyrir, að læknar
mundu vilja greiða fvrir það
10 krónur á ári. Að lokum var
talið, að læknar fengjust ekki
til að senda hlaðinu fréttir úr
héiiuðum sínum og tíðar
skýrslur til hirtingar um störf-
in þar, en einn aðaltilgangur
stofnunar hlaðsins var sá að
skapa sameiginlegan vettvang
fyrir stéltina og draga þannig
úr hinni tilfinnanlegu einangr-
un hennar.
Astæðulaus var þessi ótti
ekki. Fyrri tilraun til stofnun-
ar Læknahlaðs, sem gefið var
út af læknum Norður- og
Austuramtsins 1902—1904,
hafði mistekizt, og eigi reynd-
ist unnt að gefa út tímaritið
Eir nema tvö ár, 1899—1900,
vegna fjárhagsörðugleika.
Enga, sem líta aftur til
þeirra tíma, er hlaðið hóf
göngu sína, furðar því á þess-
um áhvggjum forvígismanna.
En þeir voru fullir eldmóðs
og unnu sleitulaust að þessu
áhugamáli sínu. Samt hygg ég,
að engum þessara brautryðj-
enda sé gert rangt til, þó að
nefnt sé hér nafn eins hins
áhugasamasta og aðalhraut-
ryðjandans, Guðnnmdar Hann-
essonar prófessors. Var hann
Iifið og sálin í þessu vafasama
fyrirtæki, enda var hann sí-
starfandi við það alla þá líð,
er hans naut við.
Fyrir þá, sem þekkja ])essa
haráttusögu alla, er nú á-
nægjuefni að sjá, að fyrirtæk-
ið liefur heppnazt og að tæp-
lega er lengur hætta á, að út-
gáfa þessa blaðs leggist niður.
Fullyrða má, að blaðið hef-
ur á margan hátt orðið lækna-
stéttinni ómetanlegt. Það hef-
ur fyllilega reynzt sá vettvang-
ur um ýmis stéttar- og félags-
mál, sem óskað var eftir í upp-
hafi, og unnið stéttinni þannig
mikið gagn.
Hvort allir aðrir draumar
stofnendanna hafi þegar rætzt,
tel ég vafasamara, en víst er
um það, að líkurnar til þess,