Læknablaðið - 01.04.1971, Síða 29

LÆKNABLAÐIÐ
41
Lifrarsullir fundust í 25 kindum af þeim 5444 kindum, sem
komu til talningar, eða 0.5%, en lungnasullur aðeins í einni kind.
Ekki var farið fram á það, að netjusullir væru taldir. Þó hafa
sumir læknar talið þá eða sent þá að Keldum til talningar ásamt
líffærasullum. A þeim stöðum, sem eigi var hirt um að telja
netjusulli, cr þess getið með spurningarmerki eða ályktunarorði
læknisins.
Netjusullir reyndúst allir vera af tegundinni Cysticercus
tenuicollis.
Af 26 lifrarsullum voru tveir svo kalkaðir, að ógerlegt var að
greina þá til tegundar. 22 reyndust vera C. tenuicollis, en tveir
reyndnst vera ígulsullir (Echinococcus). Þcir síðastnefndu voru
báðir tærir, og i vökvaniun fannst mikið af sullhausum (proto-
scolex). Við nánari skoðun reyndist annar ígulsullurinn vera klasi
eða þyx-ping af fimm sullum, umluktur allþykkum bandvefshjúp.
Eini lungnasullurinn, sexxi fannst, var aftanvert í lunganu við
yfii’boi'ð þess, kúlulaga, ca 3 cm i þvermál, umluktur bandvefs-
hjúp. Sjálfur var blöðruoi’murinn óskemmdur, sullvökvinn tær
og i honunx unixull af sullliausum með klótannaki’ansi.
Sullir þessir voru frá sama slátui-stað, Djúpavogi. Nánari
eftirgrennslaix héraðslÉeknis, Þoi’steins Árnasonai’, leiddi i ljós, að
ígulsullii’nir voru úr þremur kindunx frá tveimur bæjum í Álfta-
firði. Hundunum á þessum tveimur hæjum var lógað, en vegna
misskilnings voru þeir ekki færðir til í’annsóknar.
Síðaxx þessir ígulsullir fundust, hafa kjötskoðunax’læknar verið
hvattir til þess að hafa vakandi auga nxeð því, hvort ígulsullir
kæmu fi-anx við slátrun.
Á hverju hausti liafa verið sendir til greiningar að Keldum
margir líffæi’asullir úr sauðfé frá sláturhúsum víðs vegar xxm
land. Flest ár hafa sullir þessir skipt hundruðum.
Ekki skal gerð nánai’i grein fyrir sullum þessum, fjölda,
fxindarstöðum o. s. frv. Þess skal aðeins getið, að sullirnir reynd-
ust allir vei'a netjusullir eða lausasullir (C. tenuicollis) með þeim
undantekningum, scm að neðan gfeinir. Þess ber þó að geta, að
nokki’ir sullir voru svo kalkaðii’, að þeir urðu ekki greindir til
tegunda.
Haustið 1968 fannst í sláturhúsinu að Breiðdalsvík fullorðin
kind með nxarga ígulsxxlli í lifur og lungum (1. mynd). Sullirnir
voru með tærurn sullvökva og míklu af sullhausunx. Ekki var
kunnugt um, að kind þessi hefði sýnt nein sjúldeg einkenni, er
í’akin yrðu til sullanna, enda er það ekki vcnjulegt við sullaveiki