Læknablaðið - 01.04.1971, Síða 56

ÖO
LÆKNABLAÐIÐ
lega hryggþófa. Að lokum var rekinn kengur (staple) í liðbolina,
eins og Smith et al.1 höfðu lýst, og virtist hann liafa gott hald.
Hinn 5.12. 1958 var síðari hálfliðurinn tekinn. Var sú aðgerð
lík og hin fyrri, nema öll erfiðari. Náðist liðurinn að því er virtist
í heilu lagi, en töluvert blæddi úr beðnum, og reyndist vera skei
eftir. Þurfti að kroppa hana út í smábitum.
Ætlunin var að fcsta hér saman liðbolina með keng, eins og
í fyrra skiptið, en bilið var of stórt fyrir þá kengi, sem til voru.
Dálítil hreyfing var á hryggnum, og þótti ekki hættandi á að
skilja við liann festulausan. Var því steypt á sjúkling Rissertreyja.
Gipsið var tekið 24.1. 1959, og fór sjúklingur heim viku seinna.
Var nú beðið eftir því, að vöxturinn rétti hrygginn, þegar
hálfliðirnir voru l'arnir. Hann réttist ekki.
Þá var enn tekið til við sjúkling og 18.5. 1961 gerð costo-
transversectomia á VIII. til XI. rifi vinstra megin. Þau voru
vaxin saman í liellu og lilutu þvi að hindra réttinguna. Var þessi
liella lekin í burtu, svo og þvertindar og þvertindabönd. Þegar
því var lokið, sást, að liðbolirnir voru samvaxnir. Var þá á einum
stað bitin rauf í bolinn, þar til hreyfing komst á hrygginn, en
ekki var gerð osteotomia á fleirum en þessum eina lið.
Hér átti að slá tvær ílugur í einu höggi, fjarlægja helluna,
sem hélt hryggnum í þvingu, og taka hurtu þvertinda.
Wenger2 segir frá einum sjúklingi með hryggskekkj u, þar
sem hann tók fimm þvertinda íhvolfu (concav) megin við hrvgg-
inn. Réttist hann allvel, og hélzt svo enn eftir 16 mánuði.
Það er vitað, að eftir rifjahögg kemur ol't hryggskekkja, en
stundum ekki. Kúpa (convexitet) á skekkjunni veit til þeirrar
haiídar, sem rifin eru tekin. El' rýnt er nánar i þetta, sést, að
sé ekki gengið nær hrygg en svo, að þvertindar séu óskertír,
helzt hann beinn. En séu þeir teknir uppi við liðboli, þá skekkist
hann (Wenger et Hermann3), og getur sú skekkja orðið mjög
mikil, ef gert er á vaxandi barni (Cleveland4).
Sjúklingur fór úr spítalanum 1.6. 1961. Ég sá sjúkling nokkr-
um sinnum eftir þetta, og réttist skekkjan ekkert. Var brotið
upp á því að festa hrygginn, el' þann veg mætti lialda lionum
í þeim skorðum, sem þá var hann í, en sjúklingi og fjölskyldu
hans voru frekari aðgerðir þvert um geð, bæði vegna þess, að
enginn hafði orðið árangur af því, sem þá hafði verið gert, og
ekki var hægt að lofa miklu, þótt áfram væri haldið.
Ég sá þennan sjúkling aftur 27.5. 1970. Hafði skekkjan aukizt
mikið og var nú orðin gríðarleg, bæði hliðarskekkja (scoliosis)