Læknablaðið - 01.08.1973, Qupperneq 73

LÆKNABLAÐIÐ
177
á þjóðfélögum, sjúkdómum og aukinnar
þekkingar þurfi að gerþreyta menntun
lækna. Stytta þarf læknanám, en þess í
stað innleiða stöðuga viðhaldsmenntun og
framhaldsmenntun til loka starfsævi lækn-
isins. Bent var á, að vegna fólksfæðar
verði framhaldsmenntun lækna aldrei að
fullu framkvæmanleg á íslandi. Hins veg-
ar væru nú þegar fyrir hendi skilyrði til
að veita almenna grunnmenntun í lyf- og
skurðlæknisfræði á fslandi til undirbún-
ings frekara sérnámi erlendis og ljúka
mætti framhaldsnámi í heimilislækning-
um á fslandi. F.Í.L.B. leggur til, að stofn-
uð verði framhaldsnámsdeild í læknis-
fræði við Háskóla íslands og verði hlut-
verk hennar m. a. eftirfarandi:
a) skipulagning almennrar framhalds-
menntunar að loknu kandidatsári, þannig
að lagður sé grundvöllur að frekara sér-
námi.
b) skipulagning og eftirlit með viðhalds-
menntun.
c) að hafa yfirsýn á hverjum tíma yfir
þörf íslenzkrar heilbrigðisþjónustu fyrir
nýliðunarþörf í hinum ýmsu sérgreinum.
d) að vera ábyrg um val og hæfm
heilsugæzlustöðva til þjálfunar unglækna
í framhaldsnám.
e) að hafa yfirráð og stjórn styrkveit-
inga til framhaldsmenntunar lækna.
f) að stofna til tengsla við erlendar
framhaldsnámsdeildir og leiðbeina lækn-
um og veita þeim fyrirgreiðslu við fram-
haldsnám erlendis.
g) veiting sérfræðiréttinda.
Bent var á, að kennslukraítar væru
margir meðal sérfræðinga við sjúkrahús-
in í Reykjavík og mætti tengja kennslu-
skyldur við framhaldsnámsdeild sérfræði-
stöðum. Fjölga þarf stórlega námsstöðum
við sjúkrahúsin cg stofna þarf slíkar stöð-
ur við heilsugæzlustöðvar, þegar þær rísa
upp. Þessar stöður gætu þjónað marg-
þættum tilgangi:
a) að veita starfsþjálfun til undirbún-
ings sérfræðináms og þarf því að tryggja,
að þær séu aðeins veittar til skamms tíma
í senn.
b) námsstöður við heilsugæzlustöðvar
gætu hjálpað til að fullnægja læknisþörf
í dreifbýli. Nýstofnaðar ,,landnámsstöður“
eru_.fyrsti vísir að slíku fyrirkomulagi.
c) að. létta störfum af sérfræðingum og
veita þeim þannig betri skilyrði til kennslu
og vísindastarfa. í þessu sambandi er rétt
að benda á, að gæði lækniskennslu standa
í beinu hlutíalli við vísindastarfsemi
kennaranna.
d) læknar í námsstöðum gætu að
nokkru annast klíniska kennslu lækna-
stúdenta.
Ráðherra og ráðuneytisstjóri töldu þess-
ar hugmyndir athyglisverðar. Ráðherra
benti á, að bessi mál heyrðu undir mennta-
málaráðuneytið, en heilbrigðismálaráðu-
neytið mundi þó veita því allan stuðning,
sem því væri unnt. Æskilegt væri, að
frumkvæði kæmi frá læknadeild og
læknasamtökunum. Ráðherra sagði, að ís-
lenzkir læknar hefðu fram að þessu sótt
menntun sína til margra ólíkra landa, og
ætti þetta að stuðla að víðsýni og góðri
menntun í íæknastétt. Taldi hann æski-
legt, að viðhalda fjölbreytni í menntun
lækna.
Rædd var nýliðun í stoðstéttir t. d. fé-
lagsráðgjafa, iðjuþjálfa og mataræðis-
fræðinga. Var það álit fundarmanna, að
þessi mál þyrftu brýna úrlausn. Þörf er
fyrir u. þ. b. 24 starfandi iðjuþjálfa á ís-
landi og þyrftu 5 að bætast við árlega til
viðhalds og endurnýjunar. Álitið var
æskilegt og mögulegt, að menntun þessara
stétta færi að miklu leyti fram á íslandi.
Bent var á, að meiri hluti heilbrigðis-
starfsfólks væru konur og menntun þeirra
nýttist oft ver en skyldi vegna barna og
heimilis. Voru því ræddar aðgerðir til að
auðvelda húsmæðrum þátttöku í heil-
brigðisþjónustunni. Var lagt til, að skipu-
leggja þyrfti stundavinnu og auka barna-
gæzlu á vegum spítala. Enn fremur var
bent á virkjun sjónvarps til prófgildrar
kennslu.
Þeir Magnús og Páll tóku vel undir
þessar hugmyndir.
Lýst var námsskeiði í félagslækning-
um við Edinborgarháskóla, og kom fram,
að þessi grein læknisfræði hefði enn ekki
rutt sér rúm á íslandi og kennsla í lækna-
deild væri nánast engin í þessum fræð-
um. Væri þetta mun bagalegra vegna þess,
að ísland byði einstök tækifæri til far-