Læknablaðið - 01.12.1979, Blaðsíða 61

LÆKNABLAÐIÐ
311
er ráð fyrir í Codex ethicus og löggjöf landsins heimilar, vegna samskipta lækna og
sjúklinga við sjúkratryggingar landsins. Er þá við það miðað, að athugun nefndarinnar
fari fram á stofu hlutaðeigandi læknis, að honum viðstöddum og jafnframt haft í huga
ákvæði III. 1. í Codex ethicus.
Enda þótt það sé ef til vill fyrir utan verksvið nefndarinnar, þá telur siðanefndin rétt
að benda á, að vilji læknar tryggja sig algjörlega gegn öllum vafa um réttmæti 10. gr.
samningsins, þá geta þeir látið sjúklinga sína undirrita samþykki þess, að sjúkraskráin
yrði ef til kæmi sýnd eftirlitsnefnd skv. 10. gr.
Úrskurð þennan kváðu upp Auður Þoroergsdóttir, borgardómari, Guðmundur Péturs-
son, læknir og Þorgeir Gestsson, læknir.
Úrskurðarorð:
Ákvæði 10. gr. samnings um sérfræðilæknishjálp milli Læknafélags Reykjavíkur og
Sjúkrasamlags Reykjavíkur og Tryggingastofnunar ríkisins f.h. annarra sjúkrasamlaga,
með gildistíma frá 1. jan. 1978, brýtur hvorki í bága við Iög eða siðareglur lækna né
landslög. Auður Þorbergsdóttir
Guðmundur Pétursson
Þorgeir Gestsson
Páll Ásmundsson
LÍTIÐ AFMÆLISLJÓÐ
TIL LÆKNAFÉLAGS REYKJAVÍKUR 70 ÁRA
Lag: Ég elska yður, þér Islands fjöll.
Fótt ríki verðbólga vond á jörð
og vinstri stjórnin riði að falli
hér kætist léttúðug læknahjörð
og leikur sér að dansi og svalli
því selskab vort er stjötíu ára í dag,
en sífellt heldur æsku og glæsibrag
af lífi og sál
lyft er nú skál
til heiðurs elsku gamla L.R.
í aldarbyrjun voru ekki hér
svo ýkja margir læknisfróðir
en þar á móti, jú mælt það er
að menn þeir væru býsna góðir.
Hver læknir hafði stífan flibba og staf
úr stærðar tösku meðölin hann gaf
úr býtum lítt bar,
blásnauður var,
en fólkið dýrkaði hann og dáði.
Þó var sá Ijóður á liði því
sem læknaði á aldarmorgni,
að einir pældu þeir praxis í
og pukruðu í sínu horni.
Já þessum körlum þótti ósköp leitt
að þekkjast varla og hittast ekki neitt.
Þar kom að þeir
þoldu ekki meir
og hittust niðri á Hótel fsland.
Á þeim fundi var mal og mas
því mikið læknar saman ræddu
og eftir dulítið þref og þras
þarna félag saman bræddu.
Það félag sem í kvöld við hyllum hér
Hótel íslands króinn reyndar er.
Af börnum hann bar,
bráðþroska var
og óx að visku og virðuleika.
Og félag þetta ei stóð í stað
en styrktist brátt í alis kyns raunum,
hélt góða fundi og gaf út blað
og gekkst svo fyrir bættum launum.
Þó stundum væri í kolum heldur heitt
er hitt þó verra, ef gerist aldrei neitt.
Á fundum var frítt
fjasað og kýtt
en flestir fóru þaðan vinir.
Nú er öldin með öðrum brag
og allt er breytt á læknissviði
svo fólkið lifir hér lengi í dag
og leyfist varla að deyja í friði.
Ef hjartað stoppar hamast menn því á
og hætta ei fyrr en byrjar það að slá.
Grædd eru í
innyfli ný
ef kramið gamla gengur úr sér.
Þótt góð sé nútímans læknislist
og læknum færra sé til baga
en hinum níu sem hittust fyrst
á Hótel ísland forðum daga,