Vesturland - 24.04.2013, Blaðsíða 4

4 24. apríl 2013
Vesturland
4. tBl. 2. ÁrGanGur 2013
Útefandi: Fórspor ehf., Suðurlandsbraut 54, 108 Reykjavík. Ábyrgðarmaður: Ámundi
Ámundason, auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason sími 824-2466, netfang
amundi@fotspor.is. auglýsingar: Sími: 578-1190 & netfang: auglysingar@fotspor.
is. ritstjóri: Geir A. Guðssteinsson, sími: 898-5933 & netfang: geirgudsteinsson@
simnet.is. umbrot: Prentsnið, Prentun: Ísafoldarprentsmiðja, 6.400 eintök. dreifing: Íslandspóstur.
Fríblaðinu er dreiFt í 6.400 eintökum í allar íbúðir á akranesi,
dreiFbýli á akranesi og í borgarnesi. blaðið liggur einnig Frammi
á helstu þéttbýlisstöðum á Vesturlandi
Grundarfjörður:
Á góðri stund og Sögumiðstöðin
Hátíðarfélag Grundarfjarðar hefur auglýst eftir fram-kvæmdarstjóra hátíðarinnar
,,Á góðri stund” fyrir árið 2013. Starfið
felst í að skipuleggja og stjórna há-
tíðinni ,,Á góðri stund” í Grundar-
firði,öflun styrkja og umsjón með
hátíðinni. Í fyrra var hátíðin haldin
í lok júlímánaðar og þar stóð gestum
fjölmargt til boða og hátíðarútvarp
var alla vikuna. Nefna má leiktæki
frá Sprell, litboltavöll við grunn-
skólann, handverksmarkað og hand-
verk frá Gallerý 8, hverfin kepptu í
skreytingum, sundlaugapartý í boði
FISK en það var Pool partý með stóru
hljóðkerfi, ljósum og reyk. Stórtón-
leikar voru í risatjaldi, Opna Soffa-
mótið í golfi á Bárarvelli, sýning á
verkum barna í Listasmiðju, keppni
í körfubolta, harmonikkudansleikur
og boðið var upp á fjölskyldudag-
skrá. Markaður var á hátíðarsvæði
og þannig mætti margt fleira til telja.
Ekki er að efa að stefnt er að því að
hátíðin í ár verði ekki síðri svo vænlegt
er að taka frá þessa helgi og skunda
rakleitt til Grundarfjarðar.
Húsnæði
Sögumiðstöðvarinnar
Bæjarstjórn Grundafjarðarbæjar he-
fur samþykkt að bæjarstjóri, Björn
Steinar Pálmason, fái heimild til þess
að bjóða „Blöðruskalla, grundfirsku
sögufélagi“ að bærinn yfirtaki húsnæði
Sögumiðstöðvarinnar við Grundargötu
35, m.a. undir starfsemi Sögumiðstöð-
var, fyrir andvirði áhvílandi láns sem
tekið var vegna kaupa á húsnæðinu
árið 2003. Frá upphafi hefur styrkur
bæjarins til starfseminnar m.a. staðið
undir afborgunum af þessu láni. Þetta
mun því ekki auka framlög bæjarins
til starfseminnar en skuldahlutfall bæ-
jarins mun hækka óverulega. Áhvílandi
lán stendur í um 8 milljónum króna.
Þannig vinna jafnaðarmenn
Við vorum ekki gott samfélag árið 2007. Í vímu góðæris-áranna jókst mismunun og
yfirgangur í samfélagi okkar. Munur
hæstu og lægstu launa var himin-
skautamunur, árslaun verkamanns-
ins voru vikulaun fjármálajöfursins.
Menn keyptu þyrlur, földu auðæfi í
skattaskjólum og átu gull í veislum.
Sífellt eru að koma upp fleiri og fleiri
mál, sem sýna þá græðgi og firringu
sem hér viðgekkst. Hinn almenni
launamaður á síðan að borga brús-
ann. Kárahnúkavirkjun var reist,
stærsta framkvæmd Íslandssögunnar.
Nú er Lagarfljótið lífvana og lifnar
varla við aftur - ólíkt íslensku hag-
kerfi, sem hefði getað farið sömu
leið. Í átján ár léku lausum hala
þau öfl í samfélagi okkar sem nú
berjast fyrir því að fá 2007 ástandið
aftur: Gamla bóluhagkerfið – rússi-
banareiðina sem veitir falska vellíðan
og spennu, þar til allt hrynur. Eftir
2008 hefur það verið hlutskipti okkar
jafnaðarmanna taka til eftir frjáls-
hyggjufylleríið. Það var mikið verk
en nú er því að mestu lokið. Göran
Person kallaði það kraftaverk að
ríkisstjórninni skyldi takast að ná
halla ríkissjóðs úr 230 milljörðum
króna í 3,6 milljarða á fjórum árum
og verja jafnframt velferðarkerfið.
Okkur tókst það sem engri annarri
þjóð hefur tekist í kreppu – að verja
kjör þeirra lægst launuðu og auka
jöfnuð í samfélaginu. Spurningin er
bara hvort íslenska þjóðin ætlar þá
strax að bjóða í óstjórnlegt partý –
nýtt algleymi? Ef marka má síðustu
skoðanakannanir gæti það orðið.
Það má ekki gerast að þeir stjórn-
málaflokkar sem stjórnuðu Hruna-
dansinum í tæpa tvo áratugi og inn-
leiddu græðgisvæðinguna í samfélag
okkar nái hér undirtökum á ný. Þjóðin
þarf ekki nýtt fyllerí . Við þurfum að
byggja hér upp samfélag eins og við
myndum byggja upp heimili. Við
þurfum sem samfélagsþegnar öryggi
og skjól. Við þráum samfélagslegan
„heimilisfrið“ – uppbyggingu og
endurreisn á heilbrigðum forsendum.
Að því hefur Samfylkingin unnið allt
þetta kjörtímabil – að því mun hún
áfram vinna.
Aukinn jöfnuður
Á síðustu fjórum árum hafa jafnaðar-
menn á Íslandi náð að jafna lífskjör
í landinu, við nánast óvinnandi
skilyrði, samhliða miklu hreinsu-
narstarfi eftir frjálshyggjupartíið sem
stóð í 18 ár á undan. Við breyttum
skattkerfinu – og já, við hækkuðum
skatta á þá hæstlaunuðu, en um leið
hlífðum við láglaunahópunum og
vörðum millitekjuhópinn. Við ju-
kum stuðning við ungar barnafjöl-
skyldur, hækkuðum barnabætur,
hækkuðum húsaleigubætur,komum
á gjaldfrjálsum tannlækningum,
lengdum fæðingarorlofið og drógum
úr skerðingum. Við stórhækkuðum
vaxtabætur og greiddum samtals
hundrað milljarða í þær og barnabæ-
tur á kjörtímabilinu – meira en nok-
kur önnur ríkisstjórn hefur nokkru
sinni gert. Kaupmáttur lægstu launa
er hærri nú en hann var í góðærinu.
Skattbyrðin er lægri. Ójöfnuður
ráðstöfunartekna í landinu er nú
helmingi minni en árið 2007 þegar
hann varð mestur. Okkur tókst það
sem engri annarri þjóð hefur tekist,
sem hefur lent í kreppu. Við vörðum
kjör hinna lægst launuðu samhliða
aukinni skattheimtu og óhjákvæmi-
legum niðurskurði. Þannig vinna
jafnaðarmenn. Samfylkingin býður
ábyrga stefnu um stöðugleika í efna-
hagslífinu, heilbrigðar leikreglur,
heiðarleika og gagnsæi – og hún fyl-
gir þeirri stefnu. Við bjóðum ekki
hús reist á sandi gylliboða, heldur
endurreist samfélag byggt á kletti. Sá
klettur er jafnaðarstefnan.
Guðbjartur Hannesson
Ólína Þorvarðardóttir
alþingismenn
Samfylkingarinnar
í Norðvesturkjördæmi
Landspítalinn er hornsteinn heilbrigðisþjónustunnar í landinu, en er þar allt með felldu? Sigurður Guðmundsson, fyrrverandi landlæknir, segir í Læknablaðinu svo ekki vera, spítalinn sé yfirfullur og leguplássum á
lyflækningadeildum hafi fækkað um 16% frá 2008 og bráðainnlögnum fjölgað
um 24% frá 2009. Afleiðingin er meðal annars sú að fólk liggur reglulega á
göngum og það sé einfaldlega þjóðarskömm. Sigurður segir vinnuaðstöðuna
vera til vansa. Vinnuborð ungra lækna lyfjadeilda á bráðamóttöku er til dæmis
á ganginum, og ekki bregst að þar er fylliraftur næturinnar látinn liggja. Hann
og fleiri gestir og gangandi halda þeim svo uppi á snakki næturlangt. Við
slíkar aðstæður er þreytandi að vinna. Ef tekst að bæta þetta og annað skylt
er auðveldara að takast á við álag. Tækjabúnaður er úreltur og jafnvel hættu-
legur, og húsnæðismálin í ólestri, meira að segja herjar þar mygla. Undir þetta
allt skal heilshugar tekið, þessi spítali sem ber nafn sem bendir til þjónustu
við þjóðina alla er sjálfstæðri þjóð til skammar. Reykjavíkurborg hefur eðli
málsins samkvæmt haft deiliskipulag spítalans á sinni könnu, en þar gengur
hvorki né rekur, hver höndin upp á móti annarri. Sveitarstjórnir á Vesturlandi
þegja þunnu hljóði líkt og þeim komi þetta ekkert við, þótt Vestlendingar
sæki töluvert í læknaþjónustu og sjúkrahúsvist á höfuðborgarsvæðinu. Vest-
lendingar eiga mikið undir að í Reykjavík sé rekið sómasamlegt sjúkrahús og
jafnvel flugvöllur við það til að tengja landsbyggðina við höfuðborgina sem
hefur ýmsum skyldum að gegna, þótt sumir borgarfulltrúar séu ekki alltaf
að skilja þá skyldu borgarinnar. Sigurður Guðmundsson bendir réttilega á að
á meðan sífellt hefur verið þrengt að heilbrigðisþjónustu hefur illa reknum
fjármálastofnunum og tryggingafélögum ítrekað verið komið til bjargar,
ákvarðanir teknar um rándýr jarðgöng, nærfellt milljarður lagður til umræðu
um nýja stjórnarskrá, málefni sem nú hefur brotlent með nokkrum látum.
Sagt er að 50 milljarða hafi þurft til að bjarga BYR og Sparisjóði Keflavíkur,
sem er ekki fjarri þeirri upphæð sem áætlað er að þurfi til að byggja nýtt hús
fyrir spítalann. Vafalítið er unnt að færa rök fyrir því að bjarga tryggingar-
félagi og ný stjórnarskrá er mörgum heilög vé. Hins vegar skortir umræðu
um vægi og vigt, mikilvægi þess að raða málum í forgang. Hvort vegur
þyngra, styrk og öflug heilbrigðisþjónusta eða framtíð sparisjóðs sem hefur
verið mergsoginn af stjórnendum hans? Nú líður að alþingiskosningum og
hver vonbiðilinn á fætur öðrum reynir að höfða til kjósenda. Heilbrigðismál
hafa aldrei verið kosningamál á Íslandi. Nú þarf að breyta því. Sjónarmiðum
heilbrigðisþjónustu þarf að koma á framfæri við þá sem vilja ráða þessu þjóð-
félagi næstu fjögur árin. Þeir þurfa að gera grein fyrir því hvort og hvernig
þeir vilja efla heilbrigðisþjónustuna á ný og hvaðan fjármunir til þess eigi að
koma, hvaða málefni víki fyrir heilbrigðismálum á forgangslista flokkanna.
Engin frambjóðandi á Vesturlandi hefur minnst einu orði á heilbrigðismálin,
a.m.k. ekki í fjölmiðlum, þótt víða í þessum fallega landshluta sé ógnarlöng
bið eftir að ná í lækni á heilsugæslu, verulega skortir rými fyrir eldri borgara
sem þurfa að komast á hjúkrunarheimili, og víða eru þau alls ekki til staðar í
heimabyggð þeirra. Líklegt er að þeir frambjóðendur sem setja heilbrigðismál
á forgangslista munu auka fylgi sitt, a.m.k. úr röðum þeirra sem enn hafa ekki
ákveðið hvernig þeir hyggjast verja atkvæði sínu í þingkosningunum næsta
laugardag, 27. apríl nk.
Geir A. Guðsteinsson ritstjóri
Vestlendingum
mikilvægt að í Reykjavík
sé rekið sómasamlegt
sjúkrahús
Leiðari
Myndtxt: Grundarfjarðarkirkja sem er í Setbergssókn þar sem sr. aðalsteinn
Þorvaldsson þjónar og fjallið Kirkjufell sem er 463 metra hátt, áberandi
kennileiti í Grundarfirði, og einstakt fyrir fagurt form. Kirkjufell er líka ögrun
fyrir vana fjallgöngumenn en er erfitt uppgöngu.
Guðbjartur Hannesson. Ólína Þorvarðardóttir.
Auglýsingasíminn er 578 1190
Netfang: auglysingar@fotspor.is