Læknablaðið - 15.02.1995, Blaðsíða 73

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
183
Það sem þér viljið að aðrir gjöri
yður skulið þér og þeim gjöra
Við viljum byrja á að óska núverandi rit-
stjórn til hamingju með viðleitni til að bæta
Læknablaðið og gera það vandaðra og „les-
vænna“ (readable). Eins ber að fagna því að
blaðið er orðið umfangsmeira, fjölbreyttara og
opnara eftir að Fréttabréfið var sameinað því
og má vænta að það geti orðið vettvangur
skoðanaskipta og mikilvægra upplýsinga fyrir
lækna. Ákjósanlegt væri að blaðið yrði frjálst
og óháð stjórn læknafélaganna eða sérstökum
hópum innan þeirra. Einnig væri óskandi að
blaðið stæði undir sér sjálft og læknar væru
ekki skyldaðir til að kaupa það, heldur gerðu
það vegna þess að þeim fyndist akkur í því, rétt
eins og öðrum sem áhuga kynnu að hafa.
Sem betur fer er Læknablaðið laust við þá
fúkkalykt sem oft leggur af blöðum sem gefin
eru út af ýmsum stofnunum. Slíkum blöðum er
gjarnan dreift „ókeypis“ en kostnaður lagður á
skattborgara. Ritstjórnir eru jafnvel sjálfskip-
aðar og blöðin þjóna þeim tilgangi einum að
koma á framfæri skoðunum þröngs hóps
manna. Þó efni slíkra blaða sé innihaldsrýrt þá
er ekkert til sparað þegar að setningu og ann-
arri prentvinnu kemur. Gagnrýnivert er að op-
inberar stofnanir skuli bruðla á þennan hátt
með fé skattborgaranna á tímum sparnaðar.
Nóg um það
Tilefni þessara bréfaskrifa er grein sem und-
irritaðir sendu blaðinu og birt var í janúarheft-
inu 1995, Árangur geislajoðmeðferdar (I31I) við
ofstarfsemi skjaldkirtils.
Ritstjórn blaðsins fékk völdum mönnum það
hlutverk að yfirfara greinina og í kjölfar þess
var okkur gert að breyta nokkrum atriðum
hennar, sumt til mikilla bóta en annað síður
eins og gengur. Okkur þykir til dæmis orðið
„skjaldvakabrestur“ svona fremur ófrýnilegt
og jafnvel verra en „vanbruggun skildis“ sem
Vilmundur Jónsson, fyrrverandi landlæknir,
vildi nota yfir „hypothyroidismus". En við lét-
um kyrrt liggja og töldum að svo lengi sem
réttar niðurstöður rannóknarinnar kæmust til
skila gætum við vel við unað.
En þegar við svo sáum kynningu greinarinn-
ar í efnisyfirliti blaðsins gátum við ekki lengur
orða bundist. Þar segir: „Nítján ára uppgjör á
geislameðferð við ofstarfsemi skjaldkirdls
bendir til þess að sjúklingar með litla hnúta fái
of mikla geislagjöf og þeir sem eru með stóra
hnútafái oflitla“. Þetta er auðvitað ekki rétt og
gefur til kynna að greinin fjalli um allt annað en
hún í raun gerir. Sé setningunni breytt á þann
hátt að í stað „hnúta“ (á báðum stöðum sem
það kemur fram í setningunni) komi „skjald-
kirtla" er merkingin orðið rétt í aðalatriðum þó
að greinin fjalli að vísu einnig um „hnúta“ (tox-
ic adenoma). Sent betur fer eru þetta ekki
alvarleg mistök og augljós öllum sem greinina
lesa.
Okkur þótti samt rétt að leiðrétta þetta og
vekja athygli framfarasinnaðrar ritstjórnar á
þessu. Teljum við einmitt þá hugmynd góða að
kynna örstutt efni greina á kápu eða í efnisyfir-
liti og gera blaðið þannig „lesvænna". Við
leggjum hins vegar áherslu á að höfundar fái
tækifæri til að líta á þessar kynningarsetningar
fyrir prentun blaðsins ellegar að þeir fái að
semja þær sjálfir. Það ætti að tryggja að þetta
framfaraspor heppnist.
Við viljum að lokum ítreka ánægju okkar
með þær breytingar sem orðið hafa á blaðinu
og hvetjum ritstjórn til áframhaldandi við-
leitni. Þeir sem leita, finna umbótum pláss.
Matthías Kjeld
Guðmundur Sigþórsson