Læknablaðið - 15.04.1995, Blaðsíða 61

hURORIX
móklóbemíö
Þunglyndislyf meö einstæöa eiginleika:
• Skjótur og góöur árangur
viö þunglyndi meö eöa án kvíöa12
• Eykur athygli, einbeitingu og minni
hjá ungum sem öldnum1,3,4,5
• Einföld skömmtun,
150-300 mg 2svar á dag1
• Fáar aukaverkanir,
lítil áhætta viö ofskömmtun167
• Meöferö má hefja strax og
hætt er á öörum þunglyndislyfjum89
Áróra - Gyðja morgunroðans
§
Stefán Thorarcnsen
Eiginleikar: Móklóbemíð er geðdeyíðarlyf. Verkun lyfsins byggist á því að það blokkar mónóamínoxídasa-A (MAO-A) sérhæft og afturkræft.Þetta leiðir til minnkaðra umbrota
noradrenalíns og serótóníns. Lyfið er ólíkt eldri MAO-blokkurum, sem blokka bæði MAO-A og MAO-B óafturkræft, en því fylgir hætta á hækkuðum blóðþrýstingi við inntöku
týramíns (m.a. í osti). Aðgengi lyfsins við langtímanotkun er allt að 90%. Blóðþéttni nær hámarki um 1 klst. eftir inntöku, dreifingarrúmmál er nálægt 1,21/kg og próteinbinding
í plasma er u.þ.b. 50%. Helmingunartími í blóði er 1-2 klst. og lengist lítillega með vaxandi skömmtum. Umbrot lyfsins eru háð skömmtum, það oxast nær algjörlega í óvirk
umbrotsefni, sem skiljast út í nýrum. Ábendingar: Geðdeyfð, aðallega innlæg geðdeyfð. Erfíð eða langvarandi útlæg geðdeyíð. Frábendingar: Bráð ruglun (confusio mentis).
Meðganga og brjóstagjöf. Ofstarfsemi skjaldkirtils. Pheochromocytoma. Ofnæmi fyrir innihaldsefnum lyfsins. Aukaverkanir: Algengustu aukaverkanir eru blóðþrýstingsfali,
óróleiki, svefntruilanir, höfuðverkur og svimi. Stöku sinnum sést kvíði eða ógleði. Sjaldgæfar aukaverkanir eru lystarleysi, þreyta, bjúgur, magaverkir eða ruglun (confusio).
Milliverkanir: Milliverkunviðtýramínhefurekki klinískaþýðingu, enþóermæltmeðþví, aðlyfiðsé tekið inneftirmat. Címetidín hægirverulega áumbrotum lyfsins oggetur
þurft að minnka skammta móklóbemíðs um helming við samtímis gjöf þessara lyfja. Lyfið getur aukið áhrif adrenvirkra lyfja. Lyfið eykur áhrif íbúprófens og morfinlíkra lyfja.
Hefja má meðferð með öðrum geðdeyfðarlyfjum (m.a. þríhringlaga lyfjum) strax þegar notkun móklóbemíðs hefur verið hætt og öfugt. Varúð: Hjá sjúklingum með skerta
hfrarstarfsemi þarf að minnka skammta. Sjálfsmorðshneigð getur aukist í upphafi meðferðar. Skammtastærðir handa fullorðnnm: Venjulegur byijunarskammtur er 300 mg
á dag, venjulega gefið í tveimur til þremur deiliskömmtum. Gera má ráð fýrir, að full verkun fáist eftir 4-6 vikna meðferð. Þegar árangur kemur í ljós má lækka skammtinn.
Hámarksdagskammtur er 600 mg á dag. Taka á lyfið inn eftir máltíð. Sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi verður að gefa minni skammta en hér hafa verið nefndir.
Skammtastærðir handa bömum: Lyfið er ekki ætlað bömum yngri en 12 ára. Innihaldsefni: Hver tafla inniheldur: Moclobemidum INN 100 mg eða 150 mg. Pakkningar
ög smásöluverð frá 1. febrúar 1995: Töflur 100 mg: 30 stk. (þynnupakkað): 2.464 kr; 100 stk. (þynnupakkað): 6.869 kr. Töflur 150 mg: 30 stk. (þynnupakkað): 3.124 kr.; 100
stk. (þynnupakkað): 9.317 kr. Greiðslufyrirkomulag: Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða fyrstu 160 kr. af verði lyfsins og 5% af því sem eftir er, en þó aldrei meira en 400 kr. Aðrir
greiða fyrstu 500 kr. af verði lyfsins og 12,5% af því sem eftir er, en þó aldrei meira en 1.500 kr. Afgreiðslutilhögun: Heimilt er að ávísa lyfinu til 100 daga notkunar í senn.
Heimildir: 1. Fitton Aet al. Drugs 1992;43(4): 561-596.2. AngstJ etal. Psychopharmacology 1992; 106(Suppl): 109-113. 3. Hannes Pétursson. 3rd International Symposium
°n Moclobemide Vienna 29-31/3 1992. 4. Wesnes KA et al. J Neural Transm 1989; Suppl 28: 91-102. 5. Allain H et al. Psychopharmacology 1992; 106 (Suppl): 56-61. 6. Hetzel
W. Psychopharmacology 1992; 106 (SuppD: 127-129.7. Chen DT, Ruth R. ClinNeuropharmacol 1993; 16 (Suppl 2): 63-68.8. Amrein Ret al. Psychopharmacology 1992; 106(Suppl);
24-31. 9. Dingemanse J. Int Clin Psychopharmacology 1993; 7 (3-4): 167-180.