Innsýn - 01.12.1976, Blaðsíða 7

7
Hvar ertu aðventæska með eldinn þinn?
Eldinn, sem verma skal þann, sem er kaldur og særður.
Hættu að blunda. Höfðinu lyftu og sjáðu
húmið, sem umlykur veg þinna landa og bræðra.
Ris upp til starfa, hlustaðu á sorganna hljóm.,
hönd þína réttu fram, svo að tár megir þerra.
Hvar ertu aðventæska, með eldinn þinn?
Er óskin til starfa og kærleikurinn að þverra?
Vakna þú aðventæska. Upp rís þú strax í dag;
og lyft þínu blysi, loga þess glæð í skyndi,
því líf er í veði. Lyft kyndlinum hátt. Ó, hátt.
ÞÚ hika ei mátt því nóttin er niðadimm,
í niðamyrkri er bróðir þinn fallinu nærri.
Heyrirðu ei köllin á hjálp frá sálunum særðu?
Sof ekki lengur. RÍs upp, þá markinu nærðu.
Vakna og flýt þér, lyft blysinu hátt og loga þess glæð
svo ljómi hans nái langt, - verði bjartari -stærri.-
Hvar ert þú aðventæska, með eldinn þinn?
- Er eldur þinn kulnaður - kærleikur Drottins þér fjarri?
i
lijork