Innsýn - 01.12.1976, Blaðsíða 11

sem verður okkar gestgjafi í
ár."
Stúlkurnar gátu varla
setið kyrrar af eftirvænt-
ingu, þetta var allt svo
spennandi. "Við munum borða
hádegismatinn okkar þar og
verða komin heim aftur kl.
3:30," hélt herra Weaver
áfram. "Síðan verður æfing
á laugardagsmorgni kl. 9-12
sem verður okkar síðasta
æfing fyrir kórsöngskeppn-
ina kl. 8 á laugardagskvöld.
NÚ skulum við fara aftur
yfir það atriði sem þið
áttuð í erfiðleikum með í
söngnum." Hann lyfti hendi
sinni og byrjaði að stjórna
söngnum.
Laugardagsmorgunn kl. 9'
Beth horfði út um gluggann
svo að enginn gæti séð von-
brigðin á andliti hennar, og
þó gat hún fundið að Linda
fylgdist með henni. Snjónum
kyngdi niður á skólalóðina
og huldi allt umhverfið.
Allt í einu var hún ekki
glöð lengur.
HÚn mundi ekki geta
farið til æfingarinnar
þennan laugardagsmorgunn.
Og þar sem hún þekkti herra
Weaver þá þýddi það einnig
að hún fengi ekki að taka
þátt í kórsöngskeppninni á
laugardagskvöldið ef hún
ekki tæki þátt í æfingunni
um morguninn. NÚ varð öll
hennar fyrirhöfn og vinna
til einskis. Það sem hingað
til hafði verið mesti við-
burður í lífi hennar sem
hana hlakkaði til mundi nú
ekki eiga sér stað fyrir
hana.
Tárin komu fram í augum
hennar, en hún reyndi að
halda aftur af þeim. Hún
opnaði munninn og reyndi að
syngja en hrifningin var
ekki lengur til staðar. Hún
yrði að tala við herra
Weaver eftir æfinguna.
"Herra Weaver, ég... ég
get ekki tekið þátt í æfing-
unni á laugardagsmorgunn."
Hananú. Henni tókst að koma
þessu út úr sér. "Ég..ég
verð að fara í kirkju".
Linda starði á vinkonu
sína með undrunarsvip eins
og hún vildi segja, "ég
trúi þér ekki'" Beth lét
sem hún sæi hana ekki.
"1 kirkju á laugardegi?"
Kórstjórinn lyfti þungum
augnabrúnum sínum og gretti
sig.
Hún vonaðist til að hann
mundi skilja sig án þess að
krefjast nánari útskýringa.
Beth fann að hún roðnaði í
framan þegar hún kinkaði
kolli og reyndi að kyngja
því sem virtist vera að koma
upp í hálsi hennar.