Innsýn - 01.06.1978, Blaðsíða 12
andaqáfuhrEtffinqin
Andagáfuhreyfingin hefur
farið eins og eldur í sinu
um heiminn á undanförnum
árum. 1 okkar augxim er
þekktasta fyrirbrigðið innan
þessarar hreyfingar senni-
lega tungutalshreyfingin,
þ.e. hæfileikinn til að
verða gagntekinn Heilögxom
arda og tala mál sem mann-
legar verur ekki skilja,
nema það sé túlkað fyrir þá
af einstaklingi sem gefin
er túlkunargáfa af andanum.
Mörgum finnst ýmis atvik
tengd þessari hreyfingu ein-
kennileg, eins og þegar t.d.
ungi maðurinn, sem var í
hópferðalagi með trúfélögum
sínim, vaknar um miðja nótt
og fer að skellihlægja.
Brátt eru allir haldnir
óstöðvandi hlátri. Þetta
var ekki svo slæmt í sjálfu
sér, en þegar fólkið lýsir
þessu sem úthellingu Heilaas
anda, þá horfir málið öðru-
vísi við. Birtist Andinn á
þennan hátt? Er mögulegt að
úthelling Andans sé að eiga
sér stað í ríkum mæli? Erum
við þá eftirbátar í þessu
tilliti? Ættum við að kepp-
ast að því að "tala tungum"?
Við getiam ekki litið fram
hjá þessari hreyfingu eins
og hún sé ekki til eða komi
okkur ekki við. Margir
kristnir framámenn álíta að
hún sé verkfæri í höndum Guðs
til að sameina kristna söfn-
uði. Sagt er að þetta sé
það stórkostlegasta sem hef-
ur gerst í kristninni síðan
siðabótin byrjaði, eða jafn-
vel síðan á dögxam postulanna.
Við verðum því að taka af-
stöðu til þessara hluta.
Segir ekki Ritningin að Guð
muni úthella anda sínum yfir
mannkynið á hinum síðustu
dögum? Erum við að fara á
mis við þá úthellingu? Við
verðum að taka afstöðu -
ekki í blindni, ekki bara
með því að fylgja því sem
okkur er sagt frá ræðustóli,
heldur með því að rannsaka
málið sjálf, rannsaka Guðs
orð. Það er mikið í húfi,
því annað hvort erum við að
útiloka blessun Guðs frá
okkur og verðum þannig
"andlegir fjörulallar" eins
og við höfum verið kölluð,
eða við stöndum frammi fyrir
hraðilegri blekkingu. Og
við megum ekki annað en láta
afstöðu okkar mótast af því
sem Guð hefur opinberað um
þessi mál. Minnumst þess
líka, að eftir því sem end-
irinn færist nær munu trúar-
hreyfingar aukast, blekking-
ar munu verða miklar. Við
verðum að vita hvar við
stöndum.