Innsýn - 01.03.1980, Side 22

22
þeir að fá einhver verkfæri
og fleiri menn til aðstoðar.
Vörðurinn fór til næsta
þorps en Muda varð eftir
hjá fílnum. Hann gekk í
átt til skógarins til að
finna bananablöð handa litla
fílnum, sem var orðinn
svangur. Þegar hann var
kominn dálítinn spotta frá
hávaðanum í ánni heyrði
hann viðkvæmt flautu líkt
kall fílamömmunnar, hun
beið við útjaðar frumskógar-
ins.
Loksins kom vörðurinn og
fjórir menn með honum,allir
báru þeir skóflur. Þeir
grófu af kappi en gættu þes
þess að meiða ekki litla
fílinn. Þeir ýmist ýttu
eða toguðu í fílinn. Þetta
var erfið vinna en ánægjuleg
og oft glumdi hlátur mann-
anna út yfir ána. ÞÓ kom
að því að fíllinn losnaði,
hann virtist hálf hissa á
öllu þessu umstangi.
"Þetta var vel gert,"
sagði vörðurinn, "komið þið
nú með mér og fáið kaupið
ykkar." Mennirnir tóku sam-
an verkfærin sín og gengu
í átt að bílnum, Muda gekk
síðastur.
"Herra vörður," hrópaði
Muda allt í einu, "litla
greyið kemur á eftir okkur."
Allir stoppuðu. "Þetta
gengur ekki," sagði vörður-
inn. "Hann verður að fara
til mömmu sinnar. Snúið
honum við og ýtið honum af
stað og svo hlaupum við í
hina áttina."
En, litli fílinn sneri
sér við eins fljótt og þeir
og hljóp á eftir þeim. Hann
virtist hafa gaman af þess-
um léik.
"Hvað x ósköpunum eigum
við að gera," spurði Muda.
"Ef hann heyrði í mömmu
sinni kalla, þá færi hann
til hennar."
"Við verðum að fara með
hann aftur niður að ánni.
Við ýtum betur við honum og
hlaupum hraðar," sagði
vörðurinn. En allt kom
fyrir ekki, fíllinn kom
aftur á eftir þeim.
NÚ var vörðurinn í
stökustu vandræðum, hann
klóraði sér í hausnum. "Við
höfum ekkert að gera við
fílsunga'"
"Hvar gæti maður svo sem
týnt nógu mikið af banana-
blöðum til þess að gefa
honum að borða?"
Muda vissi nú að eitt
vandamálið hafði leitt til
annars.
"Á meðan hann sér okkur
eða heyrir til okkar, eltir
hann okkur," sagði vörður-
inn. "Við verðum að fela
okkur og láta ekkert heyr-
ast frá okkur. FÍlar heyra
mjög vel, svo ,að við verðum
að gæta okkar. Þið þrír og
Muda farið núna og felið
ykkur en við tveir hérna,
förum og ýtum enn betur við
fílnum og hlaupum svo í
felur."